Het meest recente besluit van burgemeester Femke Halsema om hoofddoekjes en andere religieuze symbolen toe te staan bij de Amsterdamse boa's en brandweer heeft terecht een storm van verontwaardiging ontketend. Onder hen is Keyvan Shahbazi, een Iraanse vluchteling die ooit zijn toevlucht zocht in Amsterdam, een stad die hij zag als een bastion van vrijheid en seculariteit. De Telegraaf publiceerde zijn vurige kritiek, waarin hij zijn diepe teleurstelling en angst uitte over de richting waarin onze hoofdstad zich beweegt.
Shahbazi's woorden zijn een schokkende wake-up call voor iedereen die nog in de illusie leeft dat deze beleidswijziging slechts een kleine aanpassing is. Dit is geen kleinigheid; dit is een fundamentele verschuiving in de waarden die onze samenleving ondersteunen. Door dit besluit wordt niet alleen de seculariteit van onze overheidsinstellingen ondermijnd, maar ook een gevaarlijk precedent geschapen dat de deur wagenwijd openzet voor verdere religieuze inmenging in het openbare leven.
Links-liberalen, met Halsema voorop, lijken een blinde vlek te hebben voor de gevolgen van hun acties. Door toe te geven aan de wensen van religieuze groepen in de naam van 'inclusiviteit', spelen ze ongewild het spel van organisaties zoals de Moslimbroederschap. Geef ze een vinger, en ze nemen je hele hand. Deze naïviteit kan ertoe leiden dat onze samenleving verandert op manieren die we ons nu nog niet eens kunnen voorstellen. Kijk maar naar Iran in 1979 – voor die tijd voor de maatstaven in het Midden-Oosten een moderne, progressieve natie die binnen een jaar transformeerde in een streng religieuze staat.
Het is verbijsterend dat Halsema niet inziet hoe haar beslissingen de unieke cultuur en waarden van Amsterdam bedreigen. De stad, ooit een veilige haven voor ontheemden, vluchtelingen, en vrije denkers, staat nu op het spel. Door religieuze symbolen toe te staan in functies die neutraal zouden moeten zijn, zet ze de deur open voor een religieuze (zeden)politie, iets wat Shahbazi – en velen met hem – vreest.
Dit hoofddoekjesbesluit is meer dan een kwestie van individuele expressie; het gaat om de fundamentele principes van onze samenleving. Waar eindigt dit? Wanneer de eerste stappen zijn gezet op het pad naar religieuze beïnvloeding van onze openbare diensten, waar trekken we dan de grens? Het is een glijdende schaal, en als we niet oppassen, kunnen we eindigen in een situatie waarin de vrijheden die we voor lief nemen, langzaam maar zeker worden uitgehold.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Bij DDS lopen we niet weg voor dit soort controversiële onderwerpen. Andere media wél. Daarom is het van het grootste belang dat wij dit werk blijven doen. Elke dag weer. Vind jij dat ook? Steun ons dan! Doneer aan DDS via BackMe en help ons dit soort onderwerpen wél te behandelen!
Het is tijd voor de inwoners van Amsterdam – en Nederland in zijn geheel – om op te staan en zich uit te spreken tegen deze aantasting van onze vrijheden. We moeten onze stem laten horen, voordat het te laat is, en onze stad en ons land beschermen tegen de sluipende invloed van religieus dogmatisme. Laat de waarschuwing van Shahbazi niet voor niets zijn; laten we handelen voordat Nederland zijn ziel verliest.