Sneeuwvlokjesgeneratie in de maak: Stop met het pamperen van jongeren en geef ze weerbaarheid mee

Ruim een derde van de middelbare scholieren geeft aan dat ze vaak of zelfs zeer vaak last hebben van stress door schoolzaken, zoals blijkt uit een enquête van het RIVM. Maar als je ook nog kijkt naar andere factoren zoals thuissituaties, de mening van anderen, en ruzies met klasgenoten, dan blijkt bijna de helft van alle scholieren last te hebben van stress. En wat doen we vervolgens? We voeden deze stress door het te blijven benoemen, te analyseren en in te spelen op hun gevoelens zonder daadwerkelijk oplossingen te bieden.

Het probleem ligt diepgeworteld in onze samenleving. We vertellen jongeren continu hoe moeilijk alles is en hoe zwaar het leven hen wel niet treft. Door dit continue rondbazuinen maken we hen nog kwetsbaarder. Het werkt als een selffulfilling prophecy: ze gaan geloven dat alles overweldigend is en dat ze nergens controle over hebben. In plaats van ze te leren omgaan met tegenslagen en ze veerkracht bij te brengen, pamperen we ze tot ze volledig afhankelijk zijn van begeleiding en therapie.

Natuurlijk, praten over stress kan soms nuttig zijn. Maar laten we eerlijk zijn, het feit dat jongeren vijf keer per dag naar de Kindertelefoon bellen met stressklachten laat zien dat er iets fundamenteel mis is. Ze zijn niet voorbereid op het echte leven. Waar zijn de lessen in doorzettingsvermogen? Waar is het besef dat niet alles vanzelf gaat en dat je soms gewoon even door de zure appel heen moet bijten?

En ja, ouders spelen hier een grote rol. Maar wat krijgen ze als advies? „Ga samen de vaatwasser inruimen en praat met je kind,” wordt er gezegd. Alsof dat het wondermiddel is tegen de huidige stress-epidemie. Vaatwasser stuk? Geen probleem, dan was je toch gewoon samen af? De ironie druipt er vanaf. Dit soort adviezen doen niets meer dan ouders laten denken dat ze iets betekenen, terwijl de realiteit is dat jongeren simpelweg moeten leren omgaan met de harde werkelijkheid van het leven.

We moeten stoppen met dit gejammer over hoe moeilijk alles is en deze jongeren weerbaar maken voor de toekomst. Het echte leven draait niet om cijfers en prestatiedruk alleen, maar ook om doorzetten, verantwoordelijkheid nemen, en leren omgaan met teleurstellingen. We hebben geen baat bij een generatie die bij het minste of geringste in elkaar stort.

Kortom, het is tijd om de realiteit onder ogen te zien: deze sneeuwvlokjesgeneratie wordt gecreëerd door een samenleving die weigert hen écht voor te bereiden op het leven. Laten we stoppen met dit eindeloze gepamper en ze weer leren dat het leven uitdagingen met zich meebrengt – en dat dat helemaal niet erg is!