Regenboogcamping voor tieners: Hoeveel gekker kan het nog worden?

Jasper Elbers, 15 jaar oud, staat op de wachtlijst voor zijn transitie en vertelt schouderophalend in het AD hoe hij dagelijks wordt uitgescholden op straat. Ja, het klinkt allemaal triest, maar waarom worden deze jongeren niet geholpen om weer stevig in hun eigen schoenen te staan in plaats van direct naar radicale oplossingen te grijpen? Op deze regenboogcamping hoeven ze niet na te denken over wie ze zijn, maar waarom niet? Wie gaat deze kinderen later uitleggen dat hun zogenaamde safe space hen uiteindelijk niet tegen de harde realiteit beschermt?

Het wordt nog gekker: Chris, al aan de hormonen, zegt dat de camping hem een "normale tienerervaring" geeft. Het klinkt als een tragische parodie. Het echte probleem? De volwassenen om hen heen blijven dit soort waanzin aanmoedigen in plaats van richting en grenzen te bieden. Schaaper zegt zich zorgen te maken over haar kind dat binnenkort gaat studeren. En terecht, maar misschien zou ze zich meer zorgen moeten maken over de invloed van dit soort initiatieven, die jongeren aanmoedigen hun lichaam en geest radicaal te veranderen in plaats van de uitdagingen van het leven met gezond verstand aan te gaan.

Het is tijd om deze gekte te stoppen voordat het volledig uit de hand loopt. Deze jongeren verdienen beter, ze verdienen waarheid, geen sprookjes die hen naar een onzekere en destructieve toekomst leiden.