Schokkend! Duizenden pasgeboren baby's wonder zonder noodzaak volgepropt met antibiotica

Waar zijn we mee bezig? Terwijl de politiek zich druk maakt over peperdure klimaatplannen en het volgende diversiteitsdebat, worden onze baby's de dupe van een medisch establishment dat kennelijk de weg volledig kwijt is. Met een verbluffende 30 op de 1000 pasgeborenen die onnodig antibiotica krijgen toegediend, en slechts bij 1 op de 1000 een bacteriële infectie daadwerkelijk wordt aangetoond schrijft de Telegraaf, zitten we opgescheept met een gezondheidscrisis van ongekende omvang.

De consequenties? Verwoestend. We praten hier niet over een simpele verkoudheid, maar over een toekomst waarin deze kinderen een verhoogd risico lopen op ernstige aandoeningen zoals astma, eczeem en obesitas. Dit is geen kleinigheid; dit is een volledige ondermijning van de gezondheid en het welzijn van een hele generatie.

En laten we wel wezen, de manier waarop dit wordt aangepakt is ronduit beschamend. Met een slappe toekenning van "ruim twee ton subsidie" om het probleem "terug te dringen", getuigt van een ontstellend gebrek aan urgentie en daadkracht. Alsof je met een waterpistool een bosbrand probeert te blussen. De medische gemeenschap, met kinderarts Gerdien Tramper voorop, verdient lof voor het aan de kaak stellen van deze wanpraktijken, maar de vraag blijft: waarom is deze waanzin überhaupt begonnen?

Dit is een klap in het gezicht van elk Nederlands gezin dat zijn vertrouwen stelt in een zorgsysteem dat geacht wordt bescherming en zekerheid te bieden. Het is een bittere pil om te slikken dat in een land dat zichzelf prijst om zijn vooruitstrevende gezondheidszorg, onze jongsten worden blootgesteld aan onnodige risico's door de mensen die hen juist zouden moeten beschermen.

Het wordt hoog tijd dat we dit niet langer als een "incident" beschouwen, maar als het symptoom van een dieper liggend probleem binnen ons gezondheidssysteem. Een systeem dat zo obsessief bezig is met preventie, dat het de basisprincipes van "doe geen kwaad" lijkt te zijn vergeten. Dit "antibiotica-schandaal" moet een wake-up call zijn voor iedereen die betrokken is bij de gezondheidszorg in Nederland. Niet morgen, niet volgende week, maar nu.

Wij als maatschappij moeten eisen dat onze medische professionals terugkeren naar de tekentafel en met een plan komen dat daadwerkelijk de gezondheid en het welzijn van onze kinderen vooropstelt. Geen halfbakken maatregelen of bureaucratische lapmiddelen meer. Het is tijd voor actie, tijd voor verandering, en tijd dat de verantwoordelijken ter verantwoording worden geroepen.

De gezondheid van onze kinderen is niet onderhandelbaar. Het is een recht, geen privilege. En als het medisch establishment dat niet kan waarborgen, dan is het tijd voor een grondige herziening van hoe wij in Nederland aan gezondheidszorg doen. Dit is het moment om op te staan en te zeggen: "Genoeg is genoeg." Onze kinderen verdienen beter. Veel beter.