Groene dromen spatten uiteen: Zonnepaneelchaos legt falen energietransitie genadeloos bloot

Met een verdubbeling van het aantal klachten over te hoge spanning waardoor zonnepanelen uitvallen, zien we de contouren van een crisis die zich vol in het licht van de zon afspeelt. Ruim 200.000 zoninstallaties vielen vorig jaar uit schrijft het AD, en deskundigen waarschuwen dat dit aantal alleen maar zal toenemen. De oorzaak? Een elektriciteitsnet dat de stroom niet kan verwerken en omvormers die uitvallen bij te hoge netspanning, om brandgevaar te voorkomen.

Dit debacle is het directe resultaat van een overhaast en ondoordacht beleid, gedreven door klimaathysterie en een blinde obsessie voor duurzaamheid, zonder rekening te houden met de praktische haalbaarheid. De netbeheerders staan machteloos, gevangen in een systeem dat kraakt onder de druk van politieke idealen die de harde realiteit van technische beperkingen negeren.

De groene lobby schreeuwt al jaren om meer en sneller, maar nu blijkt dat hun haastige spoed inderdaad zelden goed is. De problemen met de zoninstallaties zijn slechts het topje van de ijsberg. Wat we hier zien, is niet minder dan een systeemcrisis, waarbij de infrastructuur simpelweg niet opgewassen is tegen de groene ambities van de overheid.

Wat is de oplossing volgens de experts? "Dikkere kabels in de grond" of "extra of zwaardere transformatorhuisjes". Kortom, een kapitaalintensieve operatie die wederom op de schouders van de Nederlandse burger terecht zal komen. De ironie dat juist de meest zonnige dagen ons in de steek laten, zou haast komisch zijn, ware het niet dat het de pijnlijke realiteit van een falend energiebeleid blootlegt.

De sceptici van zoninstallaties, lang weggewuifd als conservatieve doemdenkers, krijgen nu plotsklaps gelijk. De energietransitie, gepresenteerd als de grote redding, blijkt een molensteen om de nek van de Nederlandse energieconsument. Hardlopers zijn inderdaad doodlopers, en in dit geval zijn het de Nederlandse huishoudens die de prijs betalen voor deze groene overmoed.

Het is hoog tijd voor een herbezinning. De energietransitie moet gebaseerd zijn op realistische, haalbare, betaalbare stappen en niet op utopische dromen. We moeten ons afvragen of de huidige route wel de juiste is, of dat we op weg zijn naar een toekomst waarin de lichten letterlijk uitgaan op de momenten dat we ze het hardst nodig hebben. De groene chaos met de zonnepanelen is een wake-up call: tijd om terug te keren naar de tekentafel en een energiebeleid te formuleren dat zowel ambitieus als realistisch is.