In een wereld waar het rechtvaardigheidsgevoel bij velen lijkt te zijn verdoofd door politieke correctheid, vond er recent een incident plaats dat de gemoederen flink heeft doen oplaaien op het web. Een Rotterdamse treinreiziger herkende Volkert van der Graaf, de moordenaar van Pim Fortuyn, in een stiltecoupé en besloot niet stil te blijven. Hij sprak Van der Graaf aan op zijn gruwelijke daad: "Ik weet wie jij bent! Je bent een moordenaar en ik zal dat nooit vergeten!" Een daad van moed, zou je zeggen, in een tijd waarin de waarheid spreken steeds meer als een daad van rebellie wordt gezien.
Echter, de reactie van de medereizigers in de trein was verbijsterend. In plaats van bijval of op zijn minst erkenning van de ernst van de situatie, verzochten zij de man om zijn mond te houden, beroepend op de regels van de stiltecoupé. Het toont aan hoe diep we gezonken zijn in de maatschappij, waar het comfort van stilte boven de confrontatie met onrecht wordt gesteld. Het is een teken aan de wand dat velen in Nederland het kennelijk normaal vinden dat een politieke moordenaar als Volkert van der Graaf ongestoord zijn leven kan voortzetten, alsof hij niet verantwoordelijk is voor een van de meest schokkende politieke moorden in de recente Nederlandse geschiedenis.
Dit incident roept vragen op over onze collectieve morele kompas. Het lijkt erop dat de dood van Pim Fortuyn, een politieke leider die het Nederlandse politieke landschap voorgoed veranderde, voor sommigen slechts een voetnoot in de geschiedenis is geworden. De stilte van de medereizigers in de trein symboliseert een grotere stilte: een onwil om de realiteit onder ogen te zien en op te komen voor wat juist is.
Volkert van der Graaf, sinds mei 2020 een vrij man, beweegt zich weer onder ons alsof er niets is gebeurd. Maar laten we niet vergeten: gerechtigheid en het geheugen van de samenleving zijn niet iets dat we zomaar opzij kunnen schuiven voor het gemak van stilte. Het feit dat deze Rotterdammer opstond tegen Van der Graaf, toont aan dat er nog steeds mensen zijn die de waarheid durven te spreken, zelfs als de rest van de wereld ervoor kiest om weg te kijken.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Bij DDS lopen we niet weg voor dit soort controversiële onderwerpen. Andere media wél. Daarom is het van het grootste belang dat wij dit werk blijven doen. Elke dag weer. Vind jij dat ook? Steun ons dan! Doneer aan DDS via BackMe en help ons dit soort onderwerpen wél te behandelen!
Deze confrontatie in de stiltecoupé is meer dan een incident; het is een metafoor voor de strijd tussen het herinneren en het vergeten, tussen gerechtigheid en onverschilligheid. Het is een herinnering dat, ondanks de pogingen om verder te gaan, sommige wonden niet genezen totdat er werkelijk recht is gedaan. En het is een oproep aan ons allen om niet de andere kant op te kijken, maar om te staan voor wat rechtvaardig is, zelfs als de wereld om ons heen ervoor kiest om in stilte te blijven.