Pats! NAM mag tot 2035 olie winnen onder Rotterdam-Charlois: Raad van State geeft groen licht

De gemeente Rotterdam en betrokken bewoners uitten vooral zorgen over bodemdaling en de vraag of oliewinning wel past bij de energietransitie. Tijdens de behandeling van de zaak in december 2023 werd gesteld dat de staatssecretaris van Economische Zaken onvoldoende rekening had gehouden met mogelijke gevolgen, zoals scheuren in woningen. Ook vonden zij dat oliewinning niet strookt met de klimaatambities van Nederland.

Maar de Raad van State is duidelijk: de gevolgen van de oliewinning zijn goed in kaart gebracht en blijven beperkt. Er wordt een maximale extra bodemdaling van 2 centimeter verwacht – de gemeente Rotterdam claimt op basis van satellietgegevens 3 centimeter, maar volgens de Raad is deze onderbouwing niet sterk genoeg. Bovendien benadrukt de Raad dat de NAM al sinds de jaren 90 water in de lege olievelden pompt, wat bodemdaling sterk vermindert. Kortom: de risico’s zijn klein en goed beheersbaar.

Oorspronkelijk wilde de NAM een vergunning tot 2050, maar na protesten werd deze in 2022 al ingekort tot 2035. Dit besluit was een knipoog naar de energietransitie, en de Raad van State vindt dat de staatssecretaris hier voldoende rekening mee heeft gehouden. Fossiele brandstoffen spelen nog steeds een belangrijke rol in de Nederlandse energievoorziening, en de Raad benadrukt dat de bodemdaling geleidelijk en gelijkmatig verloopt, zonder noemenswaardige schade aan gebouwen.

Voor actiegroep Stop Oliewinning Rotterdam is de uitspraak een tegenvaller. Bas Oudenaarden van de groep uit zijn zorgen: “Elders in het land heeft NAM al laten zien dat het geen betrouwbare partner is. Wat als later blijkt dat de oliewinning wél bijdraagt aan bodemdaling en schade aan huizen?” Tegelijkertijd erkent hij dat de ingekorte vergunning – van 2050 naar 2035 – al een kleine overwinning is.

Ondanks de bezwaren is het duidelijk dat we voorlopig nog niet zonder fossiele brandstoffen kunnen. Het is goed nieuws dat de NAM door mag gaan, al is het te hopen dat de gevolgen voor de bewoners mee zullen vallen – het lijkt er in ieder geval wel op. De vergelijking met Groningen is begrijpelijk, maar de situatie in Rotterdam lijkt overduidelijk beter beheersbaar.