Het zoveelste "revolutionaire" plan om de woningcrisis aan te pakken wordt vandaag gepresenteerd, en weer blijkt hoe diep de Nederlandse bestuurlijke elite is gezonken in haar fantasiewereld. Lokale overheden, marktpartijen en corporaties – die elkaar tot voor kort nog de tent uit vochten – hebben nu zogenaamd de handen ineengeslagen. Hun grandioze oplossing? Sneller, goedkoper en gemakkelijker bouwen, met de onvermijdelijke smeekbede om miljardensteun van het Rijk. "Anders gaan we een heel groot probleem tegemoet," waarschuwt VNG-voorzitter Sharon Dijksma, alsof het probleem van 400.000 woningen tekort niet al gigantisch is. De ironie wil dat dit actieplan, dat zichzelf prijst voor zijn 'unieke' samenwerking, wederom laat zien hoe afhankelijk deze initiatieven zijn van de geldbuidel van het Rijk. Dijksma en co verwachten dat het (nieuwe) kabinet jaarlijks tussen de 3 en 5 miljard euro ophoest, onder meer voor de bereikbaarheid. Alsof geld het magische ingrediënt is dat ineens alle bouwprojecten vlot trekt.
De realiteit is dat deze plannen slechts een druppel op een gloeiende plaat zijn. De sector accepteert nu weliswaar dat een derde van de nieuwbouwwoningen sociale huur moet zijn en een ander derde betaalbare koop, maar de vraag blijft of dit genoeg is om de
woningnood werkelijk te bezweren. En laten we niet vergeten: deze 'nieuwe' aanpak blijft grotendeels afhankelijk van dezelfde bureaucratische molens die tot nu toe elk bouwinitiatief hebben vertraagd.
Dijksma's klemmende beroep op Den Haag om aan te haken bij dit plan klinkt als een wanhoopskreet. "Blijf alsjeblieft gewoon doorregeren. Onze problemen zijn niet demissionair," smeekt ze. Maar vertrouwen in deze aanpak? Dat is ver te zoeken. De Nederlandse burger heeft meer nodig dan mooie woorden en vage beloftes. Wat nodig is, is daadkracht en een fundamentele herziening van het woonbeleid, niet nog meer afhankelijkheid van bureaucratische besluitvorming en rijksmiljarden.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Bij DDS lopen we niet weg voor dit soort controversiële onderwerpen. Andere media wél. Daarom is het van het grootste belang dat wij dit werk blijven doen. Elke dag weer. Vind jij dat ook?
Steun ons dan! Doneer aan DDS via BackMe en help ons dit soort onderwerpen wél te behandelen!
Dit crisisplan laat zien hoe ver we zijn afgedreven van pragmatische oplossingen. Het legt de vinger op de zere plek: een overheid die verzand is in overlegstructuren en afhankelijk is van geldinjecties, zonder echte, blijvende oplossingen te bieden voor de burger. Het is tijd voor een radicale ommezwaai, weg van de afhankelijkheid van het grote geld en richting een beleid dat echt snijdt in de bureaucratische knoop. Tot die tijd blijft elke aankondiging van een 'crisisplan' niet meer dan een papieren tijger, ver verwijderd van de harde realiteit van de
woningmarkt.