Controversiële onderwerpen worden door leraren steeds minder vaak (uitvoerig) behandeld in het klaslokaal. De voornaamste reden? De boze reacties van met name islamitische kinderen op onderwerpen die hen niet aanstaan. Met name de onthoofding van de Franse leraar Samuel Paty heeft een enorme impact gehad in óns land. Begin dit jaar kregen Nederlandse leraren geschiedenis en maatschappijleer de vraag welke invloed de moord op Paty heeft op hun professioneel handelen. Nou, de antwoorden zijn bijzonder veelzeggend én zorgwekkend. Want een flink deel van de
docenten geeft aan doodsbang te zijn, en bepaalde onderwerpen bewust niet of nauwelijks te behandelen. Puur uit angst.
"Sommige onderwerpen behandel ik niet meer," schrijft één docent. "Ik heb een gezin." Met andere woorden, deze docent voelt de verantwoordelijkheid voor de financiële zekerheid én veiligheid van zijn gezin, en is doodsbang dat over dit soort onderwerpen praten met name islamitische jongeren zo triggert dat hij zijn leven niet meer zeker is.
"Ik ben voorzichtiger geworden en ook banger," schrijft een andere docent. Een derde leraar die geciteerd wordt in
de Volkskrant is het daarmee eens. "Je spreekt minder gemakkelijk over controversiële onderwerpen uit angst voor intimidatie en geweld," schrijft deze docent.
Al met al zijn 2.800 leden van beroepsvereniging de vraag gesteld. 141 leraren hebben de enquête vervolgens ingevuld weer teruggestuurd. Van die 141 docenten zegt ruim een derde voorzichtiger te zijn geworden. Zo zijn ze "terughoudender met het tonen van aanstootgevend beeldmateriaal." Nou ja, materiaal dat door radicale islamisten gezien kan worden als "aanstootgevend."
Heel gek is het natuurlijk niet dat docenten bang zijn geworden. Want niet alleen werd Paty vermoord nadat hij de moed had een zogenaamde Mohammed-cartoon te laten zien in een les over de vrijheid van meningsuiting, maar vervolgens werden tenminste twee Néderlandse docenten ook nog eens bedreigd.
En je kunt ze dat eigenlijk niet eens kwalijk nemen. Nee, ook niet dat ze pas op de plaats maken en denken, 'ik pas mijn materiaal wel wat aan.' Want als puntje bij paaltje komt hebben deze mensen een gezin, een hypotheek, een leven met verplichtingen. We zijn allemaal groot fan van helden, maar daar zijn er maar bar weinig van. Dat kan ook niet anders, want anders waren ze geen helden maar 'gewone mensen.'
Een oproep van de redactie: door de coronacrisis heeft DDS het, net als veel andere websites, ontzettend lastig. Wij willen alles gratis leesbaar houden voor iedereen, waardoor we voor onze inkomsten afhankelijk zijn van reclame. Maar bedrijven hebben financiële zorgen, en hebben dus niet veel te makken. Daar merken wij de gevolgen ook van. Vandaar onze omroep aan u, onze lezers: steun ons alsjeblieft! Via het betrouwbare Nederlandse BackMe-systeem kunt u maandelijks óf eenmalig doneren. Doe dat alstublieft, en help DDS in de lucht te blijven! Nee, het echte probleem is te vinden in de politiek. De politiek heeft ervoor gezorgd dat er in Nederland hele horden mensen zijn die denken dat geweld of de dreiging ervan een goede reactie is op het zien van prentjes die zij spottend vinden. De politiek heeft vele honderdduizenden mensen uit heel andere culturen met andere ideeën naar hier gehaald... om ze vervolgens lekker op de oude manier te laten leven, in hun eigen buurten, zonder de noodzaak te integreren. En vervolgens werd daar ironisch genoeg nog een schepje bovenop gedaan bij de kinderen en zelfs bij de kleinkinderen van die immigranten.