Ruim honderd Amsterdamse artsen waarschuwen voor de gezondheidsrisico's bij plaatsing van mega windturbines. Politici én het RIVM onderschatten de risico's nogal, terwijl men toch echt de klachten van bezorgde burgers serieus moeten gaan nemen. De GroenLinkse windmolengekte kent helaas dus ook een schaduwzijde, menen de artsen.
In
Amsterdam is er sinds enkele maanden een heftige windmolenstrijd gaande. Voormalig
GroenLinks-stemmers
keerden zich massaal tegen hun eigen partij en wethouders vanwege de plaatsing van megaturbines in de buurt van woonwijken. Ze vreesden voor hun
gezondheid. En deze zorgen van GroenLinks-stemmende windmolen-spijtoptanten zijn zeker niet ongegrond.
Amsterdamse artsen vinden het absurd dat het stadsbestuur zich laat geruststellen door het gebrekkige RIVM-rapport, zo
laten zij weten in het Parool. Het rapport, zo menen de artsen, zegt werkelijk waar helemaal niets over de situatie in Amsterdam.
Ze geven daarom een 'noodsignaal' af richting het bestuur van de hoofdstad, de zes initiatiefnemers konden direct rekenen op veel steun van andere Amsterdamse medici. Amsterdam wil soms wel bijna 150 meter hoge
windmolens op 400 meter afstand van woonwijken zetten. Artsen vrezen dat dit kan leiden tot gezondheidsrisico.
Het omstreden RIVM-rapport maakt echter alleen melding over windmolens die lager zijn deze grote megaturbines, oftewel: het RIVM-rapport is nietszeggend voor de Amsterdamse situatie. Eén van de auteurs van het RIVM-rapport heeft tegenover de klagende artsen bevestigd dat men geen onderzoek heeft gedaan naar windmolens boven de 120 meter. De Amsterdamse bestuurders baseren hun oordeel dus op een rapport dat niet bepaald relevant is.
Het is weer typisch voor het linkse bestuur van Amsterdam dat ze in deze kwestie compleet de andere kant op kijken en doof zijn voor de kritiek. Eenzelfde houding heeft men ook bij de biomassakritiek. Groene maatregelen worden gewoon doorgedrukt, ook als ze volkomen contraproductief zijn. De papieren werkelijkheid is het enige dat telt. De zorgen van burgers worden regentesk weggewuifd.
Ronduit absurd, dus, dat Amsterdamse bestuurders niet eens de moeite willen nemen om te luisteren naar wanhopige burgers én bezorgde experts. Maar ondertussen vraagt de grachtengordelelite zich wel af waarom de afstand tussen burger en politiek zo groot wordt. Welnu, wellicht wordt het eens tijd dat ze uit hun ivoren GroenLinks-toren klimmen en gaan luisteren naar hun eigen stadsbewoners.