Column Jan Roos: Na de onthoofding van Samuel Paty dreigt het licht te doven in Nederland

Door corona waren we even het andere virus vergeten dat altijd blijft sluimeren en soms in alle hevigheid de kop opsteekt: het islamisme. Met een dreun beukte het weer op ons netvlies met de afbeelding van het afgehakte hoofd van de Franse leraar geschiedenis Samuel Paty. Zijn misdaad was lesgeven. Niets meer en niets minder.

Bij het onderwerp vrijheid van meningsuiting toonde hij de cartoons van de profeet Mohammed gemaakt door het satirische tijdschrift Charlie Hebdo. U weet wel, waar vanwege die tekeningen vrijwel de gehele redactie werd uitgemoord door islamitische terroristen, waarna er voor de zoveelste keer krokodillentranen werden gehuild door de mensen die ons dagelijks vertellen dat de islam een vredelievende religie is. Je suis Charlie, schreeuwden de grootste voorstanders van de dramatische multiculturele samenleving. 'We laten ons niet het zwijgen opleggen,' gilde de politiek-correcte meute, die bij elke vorm van kritiek op de islam iemand islamofoob noemt.

Paty wilde tonen dat de vrijheid van meningsuiting heel ver gaat. Dat de mening van een ander je ook kan kwetsen. Hij gaf jongelui die het niet wilden aanschouwen nog de kans om het lokaal te verlaten. In mijn ogen al een buiging de verkeerde kant op. Het is namelijk ook niet zo dat een deel van de klas op de gang gaat zitten als tijdens de economieles zaken worden besproken die ze liever niet willen aanhoren. Onderwijs dient geen cherrypicking te zijn.

Enfin, Paty hield nog rekening met de gevoeligheden van zijn islamitische leerlingen. Het kon zijn leven echter niet redden. Een Tjetsjeense vluchteling van achttien jaar vond het namelijk voldoende om zijn hoofd van zijn lichaam te verwijderen en achter te laten op een natte Parijse straat. De stad waar Voltaire, het pseudoniem van François Marie Arouet, zijn leven leefde. De vrijdenker die als onderdeel van de Verlichting de Westerse waarden vorm gaf. De basis van zijn gedachtengoed is de vaak hem toegeschreven zin: "Ik ben het niet eens met wat je zegt, maar ik zal het recht om het te zeggen tot de dood toe verdedigen".

De Europese Verlichting dooft steeds verder, en de Europese beschaving neemt met rasse schreden af onder druk van het multiculturalisme onder aanvoering van de mensen die na de zoveelste laffe moord nu weer Je suis Prof staan roepen. En morgen gaan ze over te de orde van de dag, namelijk mensen die al tientallen jaren waarschuwen voor deze barbaren door het slijk te trekken.

Dat doen ze in hechte samenwerking met de mainstream media. Want laten we eerlijk zijn, het zijn de media die ons wijs proberen te maken dat het allemaal wel meevalt. Met downplayen, feiten verbergen, het een andere naam geven of door geen aandacht te schenken proberen zij het volk te misleiden.

Dat nota bene de NOS zich vergelijkt met Charlie Hebdo nadat er tegen een busje van hen is aangepiest en verslaggevers zijn uitgescholden, is potsierlijk. Zij zijn het staatsjournaal die een divibokaal hanteren om ons een beeld voor te schotelen dat bij uitstek niet een doorsnede van de samenleving is. Juist de NOS zegt altijd dat het motief onbekend is na de zoveelste aanslag waar iemand voor het bloedbad allahu akbar schreeuwde.

Het misselijkmakende antwoord van de NPO op de moord op Samuel Paty kwam al snel. Voormalig lerares van het jaar en docente maatschappijleer aan een vmbo, Lucelle Comvalius, kwam bij De vooravond vertellen hoe de huidige vrijheid van meningsuiting in elkaar steekt. Ten eerste bespreekt ze “gevoelige onderwerpen” eerst met ouders van leerlingen. Daarmee sluit ze dus de mogelijkheid af om te onderwijzen wat nodig is. Zo is het bijvoorbeeld al tientallen jaren gebruikelijk dat op scholen met veel allochtone leerlingen de holocaust niet meer wordt onderwezen, want “gevoelig”. Het ene deel van de jongeren die het “gevoelig” vinden ontkennen het bestaan ervan, de andere helft juicht de massavernietiging zelfs toe. Dus dan maar die les overslaan. Ik zou zeggen: als je niet aan kan wat wij onderwijzen in dit vrije land dan moet je lekker je knapzak pakken en vertrekken waar ze wel lesgeven zoals jij graag wil. Een tip: in het land van herkomst is dat vaak het geval.

Comvalius was nog niet klaar om de vrijheid van meningsuiting de nek om te draaien. “Ik zeg: vrijheid van meningsuiting komt ook met verantwoordelijkheid. En dat is dat je léért 'Ik mag best mijn mening te zeggen, dat is geweldig hier in Nederland, maar je hoeft niet mensen te kwetsen'." En daarmee geeft deze lerares op primetime haar collega Samuel Paty de schuld van zijn eigen dood. Vrijheid van meningsuiting is juist blind voor het kwetsen van de gevoelens van anderen, want als je daar bij elk woord over na zou moeten denken ontneem je juist jezelf die vrijheid.

Ik eindig daarom met een citaat van verzetsman Henk van Randwijk: “Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen; dan dooft het licht.”