Intrigerende omstandigheden ontvouwen zich momenteel in Brussel waar Diederik Samsom het team van Frans Timmermans op het thema klimaat moet gaan versterken. Nadat er witte rook uit de toren van Babel kwam spoedde de salonsocialist zich naar de hoofdstad van verdeeld Europa. De PvdA'ers zijn er in gaan geloven dat ze de boel gaan vergroenen. Het doel van Samsom en Timmermans is het voorleggen van een Europese "klimaatwet" (lees: "groene" staatsgreep). Moeten we daar vrolijk van worden? Nou ja, eigenlijk niet, maar gelukkig bevinden ze zich op Europees niveau. Dus als er schade wordt veroorzaakt dan hebben we in ieder geval een zondebok.
Waarschijnlijk wordt het gewoon weer het oude trucje: belastingen heffen, economische prikkels manipuleren en lachen voor de camera. En doen alsof je een held bent natuurlijk. Groen staat daarmee definitief tussen haakjes want als we kijken naar de mate van het salonsocialisme van zowel Timmermans als Samsom dan slaat de meter gewoonweg op tilt.
Dat nu uitgerekend deze twee gaan samenwerken in Brussel is dus slecht nieuws. De twee krijgen invloed, media-aandacht en de PvdA stijgt in de peilingen. Maar staat onder leiding van salonsocialisten. Want welke arbeiders hebben er nu echt baat bij de plannen van Samsom? Als we kijken naar de concrete oplossingen van het Klimaatakkoord dan wordt je ook daar niet vrolijk van.
Maar dat kan iedereen één keer overkomen. Daarom gaan zowel Timmermans en Samsom het weer helemaal goed maken op Europees niveau. De kiezer vindt het een prachtig verhaal en hoopt. Het is die hoop weer leven in de PvdA-ballon blaast, maar hoop kan gebroken worden.
Met de reputatie van de twee in het achterhoofd lijkt het een kwestie van tijd voordat de PvdA weer klappen krijgt, want in de luwte van de oppositie groeit wellicht het vertrouwen, maar reken er maar op dat Timmermans en Samsom keihard kunnen schofferen.
Behalve het slagen van de twee salonsocialisten
Samsom en Timmermans, is ook de economie van belang in het geheel van de prestaties van hun partij, maar in hoeverre de twee willen gaan in het afknijpen van de economische groei is onvoorspelbaar, maar kan leiden tot lijden. De twee kunnen we echter niet los zien van hun partij, de PvdA en haar reputatie zien,
de blijdschap van Mark Rutte is dus naïef.