Nu het derde Kabinet Rutte halverwege is maakt Syp Wynia de balans welke invloed VVD-premier Mark Rutte heeft gehad op de belastingdruk van zijn kiezers. Volgens Wynia is dat één van de zwakste schakels van het economische beleid van Rutte geweest. Tevens ziet Wynia dat de overheidsuitgaven sterk zijn gegroeid naar wel 40% van het BNI, via Syp Wynia. Wynia ziet een sterke divergentie tussen wat Mark Rutte als VVD-kandidaat vertelt tijdens een debatavondje voorafgaand aan de Tweede Kamerverkiezingen en wat hij als VVD-premier daadwerkelijk aan beleid implementeert. Syp Wynia schetst
in zijn stuk eigenlijk het beeld alsof Rutte twee gezichten heeft: de belastingdruk blijft onder de 'liberale' premier stijgen en stijgen:
"Die koopkracht is een van de zwakste elementen van de kabinetten-Rutte. Als lijsttrekker van de VVD belooft Mark Rutte steevast lage lasten. Als premier belooft hij steevast meer koopkracht. In de praktijk is het omgekeerde eerder gangbaar. Zowel in de slechte tijden (2010-2014) als in de betere tijden lopen onder Rutte de collectieve lasten als percentage van de economie op, om nu, in 2019, een topniveau van 39,6 procent van het nationaal product te bereiken. In geen kwart eeuw waren de lasten zo hoog als nu."
Van de economische groei waarover Rutte zo trots is zien de Nederlandse huishoudens daarom niet zoveel. Een groot deel van de inkomsten van het land zijn ten goede gegaan van de
verlaging van de schuldenlast, wat op zich niet onverstandig is, maar ook talloze nutteloze initiatieven zoals het Klimaatakkoord. De weinige economische groei die dan wel wordt genoteerd wordt in feite direct geconsumeerd door
Gert-Jan Segers en de andere steunpilaren van het kabinet Rutte 3.
Wynia vindt het opmerkelijk dat een economische liberaal als Rutte de lastendruk zo laat toenemen 'under his watch':
"Van iedere euro die in Nederland wordt verdiend, gaat dus bijna veertig cent naar de staat, in de vorm van belastingen, premies en accijnzen. Om een idee te geven: in 1970 was dat 35 cent, in de crisisjaren ’80 liep het op tot boven de veertig cent, de paarse kabinetten-Kok brachten het in de jaren ’90 terug tot 35 cent."
Kortom: Mark Rutte's praatjes vullen vooral de gaatjes op de Rijksbegroting, maar van lastenverlaging is vooralsnog geen sprake. Wel zou de collectieve lastendruk volgend jaar lichtjes afnemen "zoals gebruikelijk in het jaar voor de verkiezingen" voegt Wynia daar met een bedenkelijke ondertoon aan toe.
