Pieter van Vollenhove stelde gisteren een kritische vraag op zijn Twitterprofiel over de elektrische auto. U weet wel, dat ding waar de overheid €1.700,- subsidie per bespaarde megaton CO2 op geeft. Hij vroeg zich af 'of de productie van die auto's, met name de batterijen, werkelijk zo duurzaam is?' Nu dan, dat hangt er maar net vanaf hoe je het begrip duurzaam definieert. Als je met een CO2-pet naar de elektrische auto kijkt, dan is het zéker duurzamer dan een benzinewagen. Maar als je behalve de CO2-uitstoot allerlei andere chemische stoffen meeneemt in de analyse dan blijkt iets anders.
https://twitter.com/PietervVol/status/1094849328726847488
Aanleiding voor deze vraag was ongetwijfeld het rapport van een aantal Noorse onderzoekers, dat al wat ouder is, maar nu boven tafel komt. Het gaat om onderzoek naar de zogenaamde life-cycle van de elektrische auto. Bij deze analyse wordt dus niet alleen gekeken naar de CO2-uitstoot, die bij de productie van de elektrische auto vrijkomt of tijdens het gebruik, maar ook welke ingrepen nodig zijn om het product te recyclen en het afval te verwerken. Wanneer je je bindstaart op de CO2-uitstoot, dan is de auto tijdens het gebruik 'minder vervuilend'.
Maar wat blijkt wanneer het complete proces wordt bekeken? Dan is die 'schone' elektrische auto ineens stukken vervuilzender! Dit komt omdat de auto belastend is vanwege de productie van de batterijen, waarbij stoffen als aluminium en koper worden gebruikt in het productieproces. Behalve koper en aluminium zijn er ook nog allerlei zware en zeldzame metalen benodigd zoals kobalt, nikkel en andere stofjes. Deze moeten uiteindelijk ook weer worden gerecycled en komen natuurlijk niet vaak voor in Europa en moeten worden geïmporteerd uit Afrika.
Alvorens de elektrische auto dus als duurzaam kan worden gezien moet het productie- en recycleproces van de batterijen dus op de schop. Hiervoor is volgens het rapport:
Approximately half of a battery’s emissions come from electricity used in the manufacturing process. Battery manufacturing emissions appear to be of similar magnitude to the manufacturing of an average internal combustion engine vehicle, or approximately a quarter of an electric car’s lifetime emissions. However, recent estimates of battery manufacturing emissions vary by a factor of 10, indicating the need for additional research in this field.
Volgens het rapport is er dus meer onderzoek nodig alvorens een batterij kan worden ontwikkeld die écht duurzaam is. De winst van de elektrische auto voor het milieu valt dus eigenlijk vies tegen. Een batterij waar geen zware zeldzame metalen bij te pas komen is wat nodig is. De vraag van Pieter van Vollenhove onderstreept maar weer eens hoe naïef het is van de politiek politiek om zich enkel blind te staren op CO2-reductie, immers is CO2 slechts één type gas en zijn er nog veel meer stofjes die veel giftiger kunnen zijn voor het milieu.