Amsterdamse politieagenten reageren woest op de insinuaties vanuit de hoek van BIJ1 bij monde van Sylvana Simons! Aanleiding voor het conflict tussen de partijen is de reactie van Simons op het politieoptreden bij De Nederlandse Bank, waar de verwarde Michael Fudge werd neergeschoten door agenten. De man liep rond met een vuurwapen en opende het vuur, waarna agenten de man neerschoten. Dit terwijl Simons helemaal niet aanwezig was bij
het incident! Toch trekt ze wel aan allerlei belletjes en wil ze nu in de Gemeenteraad in debat over het politieoptreden.
Volgens Simons zou de politie niet goed gehandeld hebben. Maar wat hadden ze anders moeten doen? De kogels vangen en niet terugschieten? Laten we even teruggaan naar wat er die avond gebeurde om te laten zien dat de agenten écht niet anders hadden kunnen handelen. Het ging als volgt: Michael Fudge wilde euthanasie plegen, want hij was ongelukkig. Maar toen hem dit niet werd gegund zocht hij naar een andere uitweg.
En dus koos hij voor de dood door de confrontatie met de politie te zoeken. Toen na melding van de Marechaussee politieagenten bij de DNB aankwamen zagen ze Fudge staan met een vuurwapen én mes in zijn handen. De man besloot het vuur te openen op de agenten, waarna de politie slechts één ding kon doen: terugschieten. Zo lezen we in een
open brief van een agent het volgende:
Aan de waterzijde van de bank werd de man aangetroffen. In zijn hand had hij een vuurwapen en later ook nog een mes in zijn andere hand. Hij kwam vervolgens schietend op mijn collega’s aflopen.
Maar blijkbaar mag je dan niet terugschieten van Sylvana Simons? Kolder! Volgens Simons zou de politie 'buitensporig veel kogels' hebben gebruikt. We zullen het Simons even uitleggen. Dat komt omdat ze worden beschoten Sylvana! Dan mik je een stuk minder goed dan wanneer je in alle rust kunt richten? Maar ook deze logische verklaring kwam blijkbaar niet op in de geest van mevrouw Simons.
De agenten erkennen dat er inderdaad veel kogels zijn afgevuurd, maar als het met één schot was gelukt hadden was het daar zeker wel bij gebleven, zo schrijft politieagent Joeri in een brief gericht aan Simons:
Maar geloof mij, als je in doodsangst bent, doe je er alles aan om te overleven. Veel mensen rennen weg om te overleven, maar wij, als dienders, zijn niet van het wegrennen en wij gaan de confrontatie aan. Dat is ons aangeleerd.
Dat politieagent Joeri vanwege het geschiet van Fudge een aantal dagen niet kon slapen en nachtmerries had, ach dat maakt mevrouw Simons natuurlijk niet uit. Die gaat er met haar mening nog even vol over heen. De agent in kwestie nodigt Simons daarom uit om eens mee te gaan naar een oefenterrein om te ervaren hoe het is om als agent te werken. Wellicht een goed idee voor Simons, dan gaat ze nadenken voordat ze direct een mening geeft over een incident waar ze zelf niet aanwezig was!
Agent Joeri besloot zijn open brief met de passende woorden:
Wij als Amsterdamse dienders zijn er onder andere voor om de burgers te beschermen. Als je achteraf hoort dat de man die is neergeschoten psychische hulp nodig had, is het wellicht beter als u, in uw positie, u eens druk gaat maken over de GGZ en de opvang van mensen met een psychische stoornis in plaats van nu al uw conclusies te trekken.
