Schreef ik enkele weken geleden nog verbaasd te zijn over het uitblijven van een linkse revolte tegen haar eigen beleid, enkele weken later ontspint zich dan toch een aanstaande ‘Grande Finale’.
De idiotie is dat het proces van klimaathysterie al sinds Al Gore aan de gang is: al in de vroege jaren 2000 ging in de Amercentrale in Geertruidenberg de eerste biomassa de ketels in. Geen haan die er destijds naar kraaide, want het geweten dwong ons immers om vooral groene stroom te gaan kopen. De elektriciteitsbedrijven lachten zich een kriek, want zij hadden een schitterend verdienmodel gevonden.
Door de presentatie van het Klimaatplan en de consequenties daarvan voor de burgers lijkt dan nu toch door te dringen welk absurd lage realiteitszin er in Den Haag heerst. Kritische publicaties in de Volkskrant, het Financieel Dagblad, De Telegraaf, zelfs op Joop.nl, maar ook in de lokale suffertjes zoals het Eindhovens Dagblad duiken ze in de laatste weken plots op.
De mainstream media onderneemt op dit moment niets anders dan een poging haar vege lijf te redden. Zachtjes opeens kritische artikelen plaatsen, iets dat ze al meer dan een decennium geleden hadden kunnen doen over dezelfde onderwerpen maar doelbewust achterwege heeft gelaten. Wegkijken kan niet meer, ze worden door de publieke opinie gedwongen de feiten te publiceren omdat dezelfde publieke opinie het niet langer pikt voorgelogen te worden. De mainstream media onderschat immers al jaren de macht van internet: nieuws ‘factchecken’ kan de burger vanuit de luie stoel.
Het beste jongetje van de klas, Nederland, loopt plots voorop, maar niet zoals voor de politiek de bedoeling was. De draconische middelen die in het klimaatplan staan opgesomd worden plots stuk voor stuk door de media op feitelijke basis om zeep geholpen. 0,0003 graden opwarming tegengehouden blijkt te kloppen, €1.000 miljard blijkt te kloppen. Buma die wat ongemakkelijk op een stoel draait, geconfronteerd met de realiteit dat de verbannen benzine-auto’s straks in Afrika nog 20 jaar lang een tweede leven gaan leiden. Rutte die niet verder komt dan ‘een elektrische auto is ook een auto’, Wiebes die een in 2016 door hemzelf afgeschafte maatregel voor de subsidie van elektrische auto’s (‘We hebben er zes miljard euro in gestopt en er nul klimaateffect voor teruggekregen’) plots weer verkondigt als de enige waarheid...
De ontmaskering van de zittende politici is aanstaande. Verkrampt heeft links het plots over ‘klimaatrechtvaardigheid’ in plaats van ‘het klimaat’. Rutte lijkt compleet losgeweekt van de realiteit. Hun politieke lot is bezegeld. Om de beul en de guillotine nog even te omzeilen hebben ze een list bedacht: de daadwerkelijk te nemen maatregelen worden over de dag des oordeels getild (20 maart) door aan te geven dat er nog 4 maanden ‘gerekend’ moet worden. Kortom: pas na 20 maart zullen zij op basis van deze conclusies beleid kunnen ontwikkelen, de komende maanden zullen zij niet in staat zijn vragen te antwoorden en trachten de discussie te mijden. Trap er niet in!
Al maken de politici de komende maanden nog de grootst denkbare draai, het is te laat. Alle (energie)rekeningen van de komende jaren zijn niet het gevolg van het klimaatplan, maar van het gevoerde beleid van de afgelopen jaren. Al gaat het klimaatplan uiteindelijk in het rond archief, er is al 100 miljard ‘geïnvesteerd’ in de afgelopen jaren in deze luchtkastelen, zonder enig meetbaar effect. Geen effect met biomassa, niet met windmolens en niet met elektrische auto’s. En die rekening zal nog grotendeels betaald moeten worden. Duitsland deed het ons voor, 500 miljard in een bodemloze put, een elektriciteitsnet dat elk moment kan klappen en geen enkele CO2-reductie met uiteindelijk boeren die geen voedsel meer produceren maar brandstof, of met een windmolen op hun akker de schaapjes inmiddels op het droge hebben.
De nuchtere Nederlander, bij wie zuinigheid in de volksaard zit, is wakker geschud door de grootste verdieners aan de klimaathysterie: de politiek samen met de energie-industrie die plots de rekening doorsturen. Laten we dus vooral niet vergeten wie de veroorzakers van deze hysterie zijn: de media én de politici met ieder maar twee drijfveren: geld en macht. De politiek blijkt uiteindelijk niet opgewassen tegen de feiten: ze zijn tandenloos geworden nu de feiten (eindelijk) naar boven komen. De mainstream media doet een ultieme poging haar gezicht te redden.
Denk daar aan op 20 maart en laat u niet beïnvloeden door een door Erdogan gestuurde Turkse minister die Rotterdam weer wordt uitgezet! Meer dan tien jaar wegkijken door media en politici liggen achter ons. Dat maak je onmogelijk goed in de aankomendedrie3 maanden.