VN geeft toe: het huidige klimaatakkoord loopt uit op een fiasco
Het klimaatakkoord van Parijs (2015) staat symbool voor de onmogelijkheid van staten om daadwerkelijk iets te doen aan klimaatverandering. Terwijl de sofisten in Den Haag hun mond laten overlopen van verduurzaming en vergroening wordt steeds duidelijker dat de klimaatrealisten, ook wel ecomodernisten genoemd, het bij het juiste eind hebben. Voor andere is de stagnatie van de uitvoer van het klimaatkoord vooral een veeg teken. Namelijk dat een armageddon over de wereld wordt uitgestort omdat de klimaatdoelstellingen niet worden gehaald. Zijn dergelijke doemscenario's voor de mensheid realistisch? Natuurlijk niet!
Het VN-rapport over het klimaat stelt dat wanneer de CO2-uitstoot voor 2020 piekt, een het mogelijk bestaat dat de temperatuur tegen het einde van de eeuw minder hoog zal zijn dan op dit moment voorspeld. Maar, volgens de VN is het zeer onwaarschijnlijk dat dit gebeurt. Mocht de CO2-uitstoot niet in 2020 pieken maar daarna dan is het: "extremely unlikely that the goal of holding global warming to well below 2 degrees C can still be reached." Blijkbaar wordt de tijdspanne waarbinnen we kunnen anticiperen dus steeds korter. Dit betekent dat in de toekomst serieus moet worden gekeken naar adaptie i.p.v. preventie van klimaatverandering. Met een focus op het beperken van de negatieve effecten van die opwarming, i.p.v. all in te gaan op het voorkomen daarvan. Denk bijvoorbeeld aan het verhogen van dijken, migraties van volksstammen en nieuwe landbouwgronden creëren.
Maar stel je voor de sofisten in Den Haag krijgen het voor elkaar om iedereen ervan te overtuigen de klimaatdoelen te verwezenlijken. Wat moet daarvoor gebeuren? Om die piek CO2 voor 2020 te halen wordt eigenlijk het onmogelijke gevraagd. Volgens Investor's Business Daily zou dit betekenen dat het aandeel van hernieuwbare energie naar 30% moet stijgen binnen twee jaar. Hoe deze energieproductie dan wordt vervangen en op welke wijze wanneer deze moeten worden afgeschreven is dan nog niet bekend. Ook het aandeel van de elektrische auto zou moeten stijgen naar zo'n 15%, terwijl op dit moment slechts 1% van de auto's die worden verkocht elektrisch is. Tevens zou het aantal vliegreizen moeten worden beperkt. Dit houdt in essentie in dat de lage inkomens hun vliegreisje naar Griekenland wel kunnen vergeten of meer gaan betalen.
Bovenstaande is onmogelijk zonder hard en autoritair ingrijpen door een dictator. Behalve de doemscenario's zijn er ook nieuwe kansen wanneer de aarde opwarmt. Wellicht is het beter om daar eens over te spreken. Bijvoorbeeld door vruchtbare gronden te bebouwen, die vrijkomen in Siberië. De Chinezen zijn nu al jaren bezig om die regio onder haar economische invloed te krijgen en het is de verwachting dat op tal van andere plaatsen de opwarming van de aarde juist positieve gevolgen heeft. Het huidige akkoord en het voortschrijden van de tijd zetten iedere eco-sofist in z'n hemd. De doemdenkers krijgen ongelijk.
In plaats van de focus te leggen op het voorkomen van de temperatuurstijging zou de VN zich moeten inzetten voor het voorkomen van de negatieve gevolgen van die opwarming. Daar zijn geheel andere plannen voor nodig en een regionale i.p.v. globale aanpak. De VN kan helpen gesprekken tussen staten te faciliteren, maar een groot masterplan opzetten is blijkbaar niet aan hen besteed.
