Man steekt zichzelf in brand bij bed-bad-brood voorziening Gemeente Groningen

In Groningen heeft een man, wiens dagindeling bestaat uit bed-bad- en brood, zich uit pure wanhoop in brand gestoken. De man zou 'verward' zijn: heel logisch, want als je een tijdje in de molen van de bed-bad-brood voorziening draait dan gaat het licht vanzelf uit. Je kunt het nauwelijks humaan noemen om mensen te huisvesten in een vreemd land, vreemde stad, zonder kansen om in contact te komen met Nederlanders of op een toekomst. Toch zien gemeentebestuurders zoals Ton Schroor (D66, typisch) zich als weldoener. Maar, de bestuurders doen niets anders dan tijd rekken en geven uitgeprocedeerden al die tijd valse hoop. Die hoop sloeg gisteren dus om in wanhoop. De man verbrandde zichzelf ernstig en moest naar het ziekenhuis.

Het incident toont wederom aan dat het gemeentebestuur van Groningen geen benul heeft waar zij mee bezig is als het gaat om de bed-bad-brood voorziening. Niet alleen pompt zij wijken vol met statushouders, maar creëert de gemeente ook een onhoudbare situatie met de bed-bad-brood voorziening, met de beste intenties uiteraard. De gemeente faciliteert een illegaal verblijf in Nederland, waardoor elke prikkel om af te reizen naar het land van herkomst (of een ander land) wordt weggenomen. Maar, tegelijkertijd biedt de bed-bad-brood voorziening geen enkele reële toekomst, deze mensen bevinden zich letterlijk 'tussen wal en schip'.

Het probleem wordt gevoed door de bestuurlijke dwangbuis waarin wethouders zich anno 2018 begeven. Bestuurders zitten volledig vast in legalisme en verschillende bestuurlijke niveau's kijken elkaar aan en geven elkaar de schuld van de situatie. En aangezien Nederland volledig is dichtgemetseld met wetten en regels tonen bestuurders weinig creativiteit en kan er nauwelijks worden omgegaan met nieuwe situatie. De samenleving is letterlijk te 'gestandaardiseerd' middels wet- en regelgeving. En de bestuurders, van gemeentelijk tot aan landelijk niveau falen dus keihard bij het oplossen van deze problematiek. Niet één week, één maand, maar jaren. Jaren!

Blijkbaar kan de gemeente wel iets, zoals een voorziening opzetten met bed, bad en brood. Als dat kan, dan kan de gemeente ook meer doen om meer hoop te bieden. Dan kan het Rijk ook meer doen om illegalen uit te zetten. Maar nee, er wordt tijd gerekt en er worden verkeerde signalen naar de buitenwereld afgegeven. Laat altijd duidelijk zijn dat het verblijf tijdelijk is en zij Nederland uiteindelijk moeten verlaten. Maar, bied de mensen in de bed-bad-brood voorziening op z'n minst een 'stadspaspoort' waarmee zij in de stad kunnen werken, bijvoorbeeld in de horeca. Als dit niet mogelijk is dan kan de gemeente zelf eenvoudig een identiteitssysteem en betalingssysteem implementeren los van de bestaande systemen. Dan zijn deze mensen voor de Nederlandse staat wellicht 'illegaal', maar voor Groningen zijn zij dan 'personen'. Of durft het bestuur dat niet?

Wat je absoluut wilt voorkomen is dat er een groep wanhopige mensen aan de stadspoorten wonen. Wanhopige mensen die dus tot alles toe in staat zijn. In dit geval was de man in kwestie nobel genoeg zichzelf in brand te steken, maar in andere gevallen kan een machete zomaar in de borst van een onschuldige Groningse student verdwijnen. Dan krijgen we een situatie waarbij er doden te betreuren vallen, vanwege de keuzes van een bestuurder in het gemeentehuis. De bestuurders zullen zeggen dat dit alles 'niet mogelijk is'. Zij blijven liever binnen de geschetste paden denken en handelen, want dat is veiliger voor hun riante inkomen. Van creativiteit, inlevingsvermogen, visie en wil is er in het stadhuis dus geen sprake. Durf evenmin.