Wut?! Halsema heeft totaal géén zelfreflectie en haalt uit naar Wilders: “Hij discrimineert Marokkanen en moslims!”

Tijdens de gemeenteraadsvergadering beweerde Halsema herhaaldelijk dat de manifestatie “volledig goed verlopen” was en dat er geen sprake was van overlast voor de aanwezige pro-Israëlische betogers. Echter, deze bewering staat haaks op wat verschillende raadsleden hebben opgemerkt. Zo waren er bezoekers met Davidsterren die werden belaagd door tegendemonstranten, en Israëlische vlaggen werden afgepakt en besmeurd.

Daarnaast werd het dragen van gezichtsbedekking door de tegendemonstranten gedoogd, wat neerkomt op een “vrijbrief voor overtredingen.” Halsema’s reactie? Simpelweg ontkenning. Ze bleef bij haar standpunt dat er “goed gehandhaafd” is en wuifde de suggestie weg dat er een politieke agenda speelde. “Beneden alle peil,” noemde ze het zelfs.

Wat echter werkelijk beneden alle peil is, is Halsema’s onvermogen om te erkennen dat de situatie op de Dam allesbehalve onder controle was. Terwijl zij vasthoudt aan een juridische interpretatie van het demonstratierecht, blijft het feit dat de openbare orde duidelijk werd verstoord. Halsema leek volledig doof voor de zorgen van raadsleden, zelfs toen een Joods raadslid aangaf dat bezoekers werden aangespoord hun keppeltjes en Israëlische vlaggen te verbergen. Wanneer een deel van je stadsbewoners zich onveilig voelt bij een manifestatie die hun veiligheid zou moeten waarborgen, dan is dat een ernstig probleem — een probleem dat Halsema weigert te erkennen.

Wat volgde was een tirade gericht op Geert Wilders, die zich kritisch had uitgelaten over haar aanpak. In plaats van te antwoorden op de inhoudelijke kritiek over haar falen om de openbare orde te handhaven, koos Halsema voor een persoonlijke aanval: “Het verwijt van antisemitisme of het faciliteren van antisemitisme, laat ik mij niet meer aanleunen,” riep ze. En met een welbekende vingerwijzing voegde ze eraan toe: “Zeker niet als dat komt van lieden die tegelijkertijd Marokkanen en moslims discrimineren.” Deze reactie werd met applaus ontvangen door raadsleden en ambtenaren. Ja, hartstikke leuk allemaal, maar Halsema heeft gewoon géén antwoord op de kritiek.

De vraag blijft waarom Halsema zo vastberaden is om zich te verdedigen, terwijl de zorgen van Amsterdammers en zelfs van andere raadsleden over de veiligheid toenemen. De fractievoorzitter van de VVD bracht een logisch en redelijk alternatief naar voren: waarom niet simpelweg een grotere afstand hanteren tussen tegengestelde demonstraties om de kans op escalatie te verkleinen? Maar ook hier bleef Halsema star vasthouden aan de wet, die volgens haar voorschrijft dat tegendemonstranten “zicht- en gehoorafstand” moeten hebben van de originele demonstratie. Dat haar beleid keer op keer leidt tot gespannen en gevaarlijke situaties, is voor haar blijkbaar geen reden om haar aanpak te herzien.

Het meest zorgwekkende aan Halsema’s houding is echter niet haar starheid, maar haar arrogantie. Ze weigert te luisteren naar kritische geluiden, ook al komen ze uit haar eigen gemeenteraad. In plaats daarvan zet ze Wilders en anderen neer als de boosdoeners, terwijl ze zelf verantwoordelijk is voor een beleid dat duidelijk tekortschiet. Het resultaat is een burgemeester die liever een politieke strijd voert tegen haar critici dan de veiligheid van haar inwoners serieus te nemen.