Verbazing alom: Rijksambtenaren willen dat politiek bezuinigt... op onderwijs en AOW?

Het 137 pagina's tellende adviesrapport zorgt voor gefronste wenkbrauwen. Het idee van bezuinigen is op zich niet vreemd, maar de voorstellen die worden gedaan zijn ronduit verrassend. Eén daarvan is het verlagen van het aantal lesuren, wat een besparing zou opleveren van maar liefst 1,6 miljard euro per jaar. En als klap op de vuurpijl het onvoorstelbare voorstel om de AOW volledig af te schaffen, wat een besparing zou opleveren van een astronomische 30 miljard euro schrijft het AD.

Wat opvalt, is dat we jarenlang hebben gehoord over uitgaven in de miljarden voor zaken zoals asielopvang in luxehotels, en investeringen in zorg en onderwijs voor individuen die nooit aan onze economie hebben bijgedragen. En dan nu plotseling het mes zetten in het onderwijs en de AOW, pilaren van onze samenleving, voorstellen die raken aan de kern van wat Nederlanders belangrijk vinden?

De verbazing wordt alleen maar groter als je bedenkt dat deze voorstellen zijn gedaan door dezelfde ambtenaren die de politiek hebben geadviseerd over die eerdere uitgaven. Waar is de consistentie? Waarom wordt er niet eerst gekeken naar andere gebieden om te bezuinigen voordat er wordt voorgesteld om in te grijpen in het welzijn van onze ouderen en de kwaliteit van ons onderwijs?

Het is begrijpelijk dat de overheid zoekt naar manieren om de financiën op orde te krijgen, zeker in tijden van economische onzekerheid. Maar deze voorstellen, die zo ingrijpend zijn voor de gemiddelde Nederlander, roepen serieuze vragen op. Wat zijn de prioriteiten van de overheid? Waarom zouden we eerst kiezen voor radicale besparingen op onderwijs en AOW, in plaats van andere gebieden te overwegen?

Dit soort voorstellen zouden tijdens de formatiegesprekken eigenlijk niet eens op tafel mogen komen. Het idee om te bezuinigen op de ruggengraat van onze samenleving is ronduit schandalig. We moeten hopen dat onze politieke leiders het hoofd koel houden en deze voorstellen met de nodige scepsis benaderen. Want als dit de richting is die we op gaan, dan is het duidelijk dat er fundamentele veranderingen nodig zijn in hoe we denken over de rol van de overheid en de prioriteiten die we stellen.