Ex-president Donald Trump wil weer president van de Verenigde Staten worden. Hij laat weten dat hij dan het mes zal zetten in het ambtenarencorps. Het bestaande corps is immers sterk Democratisch getint. Trump vreest dat ze niet loyaal aan hem zullen zijn. Hij meent dat als hij niet ingrijpt in het ambtenarenapparaat, ze hem kunnen maken en breken. MAGA Republikeinen geloven dat zij enkel hun programma kunnen verwezenlijken als 50.000 topambtenaren ontslagen worden. Deep State moet onschadelijk gemaakt worden. Hoe zit dat in ons land? Ook Nederland staat mogelijk aan de vooravond van een wisseling van de wacht. Als we een rechts kabinet krijgen, hoe loyaal zullen onze ambtenaren zijn?
Ambtenaren worden ‘de vierde macht’ genoemd naast de uitvoerende, wetgevende en rechterlijke macht. Die term doet denken aan hun sturing bij politieke voorbereiding, besluitvorming, beleidsuitvoering en beleidsevaluatie in de politieke richting die de ambtenaren welgevallig is. Dat roept de vraag op of ambtenaren voldoende loyaal zijn met welk kabinet dan ook, los van de politieke kleur ervan. Politici moeten, ongeacht tot welke partij of stroming ze behoren, op hun ambtenaren kunnen vertrouwen. Kan er sprake van zijn dat ambtenaren als een politiek blok optreden ter ondermijning van de politieke besluitvorming? Ambtenaren sturen ministers en staatssecretarissen aan en hebben weldegelijk invloed. Die invloed vertegenwoordigt macht, zie de Engelse comedyserie ‘Yes minster’. Ze ontlenen die macht aan hun informatievoorsprong, hun lange ervaring, hun specialistische kennis en hun brede contacten binnen ministeries, organisaties, groepen en met individuen, lobbyisten. Ambtenaren staan tussen de samenleving en de politiek in en zijn dus, democratisch gezien, nuttig. Hierbij de aantekening dat ze medeschuldig zijn aan de oeverloze regelgeving van ons land. Het vormt een doolhof waarin slechts specialisten de weg kennen. En de bureaucratie wordt erger, ondanks alle goede voornemens.
De bureaucratie wordt gekenmerkt door selectie van functionarissen op basis van deskundigheid, maar (niet uitgesproken) ook op basis van politieke voorkeur: rechts wordt geweigerd. Ambtenaren, al dan niet hoog opgeleid, zijn net mensen: soort zoekt soort. Op ministeries komt rechts er niet in. “We zijn voor diversiteit en inclusie, maar nu even niet.” Op universiteiten is rechts sowieso uitgesloten. Op scholen komen rechtse leraren niet aan bod. Idem geldt voor msm, organisaties en grootbedrijf kan ik melden als ervaringsdeskundige, uitzonderingen daargelaten. Rechts durft niet voor de politieke kleur uit te komen, op straffe van uitsluiting en verlies van de baan. En dan klagen over Hongarije…
Nederland telt een klein miljoen ambtenaren van allerlei soorten en maten. De ambtenaren op de ministeries zijn veelal universitair opgeleid en zijn bijna per definitie links, mede omdat ons onderwijs links is. Een klassiek voorbeeld hoe een politicus verkeerd werd geïnformeerd door zijn ambtenaren is staatssecretaris Mark Harbers, VVD, van Justitie en Veiligheid in Rutte 3. Hij moest aftreden vanwege het wegmoffelen van zware criminaliteitscijfers van asielzoekers in 2019. Hier speelt ook de ministeriële verantwoordelijkheid. De ambtenaren blijven zitten. De staatssecretaris moet weg.
Decennia links beleid hebben ertoe geleid dat ons land op de cruciale plaatsten door links oververtegenwoordigd wordt: universiteiten, media, organisaties, ambtenaren, grootbedrijf, cultuur, rechters. Rechts heeft te kampen met een massief links blok waarvan de leden onderling weliswaar verschillen kennen, maar ze zullen elkaar op één issue blindelings weten te vinden: “dit rechtse kabinet moet weg en wel zo snel mogelijk!
Help DDS deze moeilijke tijden door te komen. Help ons een vuist te maken tegen de mainstream media én tegen het partijkartel. Strijd zij aan zij met ons. Doneer op BackMe en strijd zij-aan-zij met DDS tegen de globalistische elites.
Trump kan ingrijpen in het ambtenarenapparaat. Dat kan hier niet. In ons land zitten ambtenaren aan hun stoel vastgelijmd. Nederland verdient een bestuur dat zich realiseert dat het werkt met het mandaat van het volk. Hoe loyaal ambtenaren zullen zijn is nog afwachten. Helaas moeten we er niet al te naïef over zijn. De affaire Harbers zou dan nog maar kinderspel kunnen zijn….
Frits Bosch is econoom en socioloog. Hij is tevens auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.