Sigrid Kaag en D66-bestuur door het stof vanwege MeToo-schandaal: Maar blijven lekker zitten

Partijvoorzitter Victor Everhardt begon. Hij bood direct zijn excuses aan voor het schandaal. "Vandaag willen we bovendien duidelijkheid bieden," ging hij verder. "Dat betekent dat we moeten erkennen wat er in het verleden fout is gegaan en hoe we dat in de toekomst beter gaan doen."

Volgens de vertrouwelijke bijlage was er terdege sprake, aldus Everhardt, "van grensoverschrijdend gedrag binnen haar werkomgeving. Die [conclusie] onderschrijven wij." Het bestuur heeft de "vertrouwelijke bijlage" gelezen en is het ermee eens dat er in 2015 en 2016 "onvoldoende is ingegrepen."

"Daar was wel degelijk aanleiding toe. Er was wel degelijk sprake van grensoverschrijdend gedrag. Daar had tegen moeten zijn opgetreden."

"We trekken ons dit zeer aan dat D66 als werkgever het slachtoffer onvoldoende in bescherming heeft genomen," ging Everhardt verder. "We vinden dat [zo'n] slachtoffer altijd moet kunnen rekenen op de bescherming die nodig is."

Het slachtoffer werd ook na die periode steeds weer geconfronteerd met Van Drimmelen, wat het nog moeilijker voor haar maakte. "Dat was verkeerd en dat had echt anders gemoeten."

Ook zei Everhardt dat hij zelf de situatie onderschatte toen hij in de herfst van vorig jaar aantrad als partijvoorzitter.

Wat betreft de vervolgstappen: D66 gaat hoegenaamd allemaal dingen doen om ervoor te zorgen dat slachtoffers van wangedrag zich veilig voelen om daar melding van te maken. En natuurlijk worden mensen die dit wangedrag tentoon spreiden daadwerkelijk aangepakt worden.

"We hebben Frans van Drimmelen met klem gevraagd zijn lidmaatschap op te geven," zei Everhardt daarover. Ook wil het bestuur dat Van Drimmelen nooit meer lid kán worden.

Toen was het aan Sigrid Kaag om een duit in het MeToo-zakje te doen. Het werd precies een verhaal zoals je van haar verwacht: door het stof kruipend, maar toch ook hautain en moreel superieur.

"Wees niet stil, is steeds mijn oproep geweest," aldus Kaag over haar fan-tas-ti-sche opstelling de afgelopen jaren. Maar, zei ze, dat kan alleen als die vrouwen het gevoel hebben dat als ze signalen doorgeven, dat er dan inderdaad iets mee gebeurt.

"Ik besef dat mensen graag eerder iets van mij gehoord hadden," aldus Kaag. Maar dat heeft ze niet gedaan omdat ze "het landelijke bestuur de ruimte wilde geven voor een nieuwe weging."

Ze wilde zeggen "dat ik het verschrikkelijk vind dat mensen zich onveilig hebben gevoeld bij D66. Ik leef mee met de vrouwen en mannen" die dit hebben meegemaakt," aldus Kaag. "Wij hebben de lat zelf hoog gelegd, mensen verwachten dus veel van ons. We willen een veilige partij zijn... en dan moet iedereen in onze club in zijn of haar waarde gelaten worden."

Blijkbaar is het veilig maken en houden van je werkomgeving voor Kaag dus "een hoge lat."

"Het bestuur probeert de fouten in het verleden te herstellen... Ik kan ze niet alleen aanmoedigen, maar ook aanjagen," ging Kaag verder. Want ze zegt het als haar plicht te voelen dat mensen zich veilig voelen. Ja, ja. Nu wel he?

"Maar dat betekent niet dat het nu allemaal goed gaat." Want, zei Kaag, het is een kwestie van "vallen en opstaan."

Met andere woorden, je moet niet verwachten dat het opeens foutloos gaat bij D66. Oh nee, we kunnen mogelijk nog best wat andere verhalen verwachten.

Oepsie!

"Kende ik de inhoud van de vertrouwelijke bijlage?" ging Kaag verder. "Nee, nog steeds niet en dat is terecht. Deze bijlage was en blijft vertrouwelijk op nadrukkelijk verzoek van betrokkene. Heb ik contact gehad met betrokkene? Ja, tweemaal."

Dat is heel interessant. Ze moet dus wel degelijk in ieder geval weten wat de inhoud van de bijlage ongeveer is. Ze heeft de bijlage niet zelf gelezen. Ja. Oké. Maar het is gekkigheid om te geloven dat in onder meer "één heel lang gesprek" hier niets over gezegd werd.

Sterker nog, toen journalisten vragen mochten stellen na Kaags ingestudeerde riedeltje ging ze dan ook keihard nat. Eén van de aanwezige journalisten confronteerde de D66'er bijvoorbeeld met een appje van 5 mei vorig jaar. Dat berichtje werd gestuurd door het slachtoffer en naar... jawel, mevrouw Kaag.

Daarop zei ze dat, nou ja, oké, misschien dat dit appje was verstuurd, maar dat kon ze zich niet meer heugen. In april had ze een melding gehad, en daar had ze het bestuur van op de hoogte gesteld, en een advocaat blijkbaar... en daarna had ze het laten gaan. Dat was, geeft ze vandaag toe, "te hard." Niet menselijk genoeg.

Joh. Kaag die niet menselijk is? Als een soort van psychopatische robot? Dat is echt wel heel schokkend. 

"Hier heeft een vrouw te lang geen erkenning gehad voor geleden pijn," zei Kaag ook nog. Het had al in 2016 opgelost moeten worden, en toen het hersteld kón worden in 2021 had dat al helemaal gedaan moeten worden.

"Wat mij rest is het goede te doen. Dat begint met erkennen wat er fout is gegaan. Er gaan nog steeds dingen mis, en dat is pijnlijk. Maar ... wij lopen daar niet voor weg. Het is nooit te laat om fouten te erkennen en te herstellen."

Vervolgens riep Kaag dat ze zich haar "hele leven" heeft ingezet voor "vrouwen en meisjes." Want ja, daar moeten wij natuurlijk onbeperkt aan herinnerd worden. Steeds opnieuw. Kaag als feministische strijdster voor alles dat zich vrouw noemt. 

Met andere woorden, de persconferentie diende er eerst en vooral toe om de boel wit te wassen. De excuses waren eerst en vooral bedoeld om ervoor te zorgen dat het bestuur én Kaag mogen blijven zitten.

Schokkend he?