Schandalige CDA'ers verklaren oorlog aan democratische keuzes: 'In PVV kabinet? Royement!'

Deze boze woorden volgen op de verpletterende overwinning van de PVV in de Tweede Kamerverkiezingen van 2023, een duidelijke boodschap van het Nederlandse volk dat zij verandering en een nieuwe richting willen. Maar het CDA, in plaats van te luisteren naar deze democratische uitspraak, kiest ervoor om zichzelf te isoleren en te verzetten tegen elke vorm van samenwerking met de PVV – ongeacht de wensen van het electoraat.

"Verantwoordelijkheid nemen is ook: niet meedoen in een coalitie waar je partij niet aan deelneemt," aldus Sybrand Buma (wie kent hem niet?). Oud-senator en burgemeester van Den Bosch Ton Rombouts denkt daar net zo over. "Voordragen voor royement, zou ik zeggen," zegt die over CDA-leden die verantwoordelijkheid nemen.

Wat is dit anders dan een schaamteloze poging om de democratische wil van het Nederlandse volk te ondermijnen? Het CDA, onder leiding van Henri Bontenbal, heeft besloten dat de politieke elite beter weet wat goed is voor het land dan de kiezers zelf. Dit elitisme en deze minachting voor de democratische proces zijn precies waarom zoveel mensen zich afkeren van traditionele partijen en zoeken naar alternatieven die wel hun stem willen vertegenwoordigen.

Het CDA beweert een partij te zijn die staat voor christelijke waarden en principes, maar wat is er christelijk aan het negeren van de stem van het volk? Wat is er principieel aan het dreigen met royement van leden die bereid zijn de handen uit de mouwen te steken in dienst van het land, simpelweg omdat ze willen samenwerken met de PVV?

Let wel, Bontenbal zegt dit zelf niet hardop. Nog niet. Maar zijn teneur is heel duidelijk. Niet alleen vandaag, maar ook in de Tweede Kamer zelf en daarbuiten. Het CDA gaat CDA'ers die in dit kabinet stappen bestraffen. Hard. Want 'PVV-ministers' moeten gecanceld worden. Zelfs als de betrokken partijen gewoon de beste mensen op de juiste positie willen.

De ware kleuren van het CDA zijn vandaag getoond: een partij die liever vasthoudt aan achterhaalde dogma's en persoonlijke vetes, dan dat zij de democratische wil van het Nederlandse volk respecteert. Dit besluit is niet alleen een klap in het gezicht van elke CDA'er die gelooft in samenwerking en dialoog, maar ook voor elke Nederlander die hoopte op een politiek die boven partijpolitiek en persoonlijke animositeit staat.

Het CDA zou zich diep moeten schamen. Maar in plaats daarvan kiezen ze ervoor om een donkere weg in te slaan, een weg die leidt naar verdere polarisatie en isolatie. Dit is niet het leiderschap dat Nederland nodig heeft. Dit is niet de weg vooruit. Het is een trieste dag voor de democratie, en een nog triestere dag voor het CDA.