Rob de Wijk verandert Oekraïne-propaganda opeens: 'Natuurlijk kunnen ze niet winnen, gaat om onderhandelingen!'
Wie had dat gedacht? De maskers vallen af, en de waarheid komt aan het licht – iets waar we bij De Dagelijkse Standaard al tijden op hameren. Rob de Wijk, die tot voor kort de trom sloeg over hoe Oekraïne met Westerse steun de Russische beer kon temmen, geeft nu schoorvoetend toe: Biden had nooit de illusie dat Oekraïne de oorlog zou kunnen winnen.
Nee, het spel was veel subtieler, beweert De Wijk opeens in Trouw. Alles draaide om Zelensky een 'sterke uitgangspositie' te geven voor onderhandelingen. Klinkt nobel, nietwaar? Maar waarom dan die voortdurende oorlogsretoriek?
Laten we niet naïef zijn. De oorlog in Oekraïne is een uitgelezen kans voor de NAVO om zichzelf weer relevant te maken, terwijl Amerika, onder het mom van 'vrijheid', zijn invloedssfeer uitbreidt. De miljarden vliegen over de toonbank, terwijl de gewone burger de prijs betaalt. En nu, terwijl Oekraïne 'deels op instorten staat', zoals de recente successen van Rusland aantonen, wordt de verhaallijn haastig bijgesteld.
Is het opportunisme? Absoluut. Maar het is meer dan dat; het is een calculatieve manipulatie van de publieke opinie, waarin we geacht worden onze kritische blik op te bergen en blindelings de lijn van het establishment te volgen. Terwijl de elite in hun ivoren torens debatteren, ziet de gewone man de wereld om zich heen in chaos verzinken. Waar is de verantwoording? Waar is de transparantie?
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Bij DDS staan we PAL achter onze boeren. Daarom werken we samen met EerlijkEten om onze lezers in staat te stellen voor een goede prijs heerlijk, vers Néderlands voedsel te kopen. Bestel nu een geweldige vleesbox of Allrounddoos van EerlijkEten en proef het verschil met het voedsel uit supermarkten!
Dit is de typische modus operandi van de 'professionele' politieke klasse – zeg één ding, doe iets anders en verander het narratief wanneer het jou uitkomt. Wanneer zullen we leren? Wanneer zullen de Europese leiders – en wijzelf – beseffen dat we niet langer pionnen zijn in hun geopolitieke spelletjes?
