In een verhitte discussie op Twitter hebben PVV Tweede Kamerlid Harm Beertema en theoloog Alain Verheij elkaar de maat genomen. Wat begon als een opmerking over het islamitische Offerfeest eindigde in een scherpzinnig spel van sarcasme en spitsvondigheid. Het begon allemaal met een tweet van Verheij, waarin hij het islamitische Offerfeest prees als een moment waarop "Henk en Ingrid" zich bekommeren om het welzijn van slachtdieren. Beertema, altijd klaar voor een gevatte reactie, sprong hier direct op in met een knipoog naar Protestants
Nederland: "Het blijft wonderlijk hoe Protestants Nederland #PVV'ers blijven beledigen en van zich afstoten."
Deze correctie van Beertema had betrekking op de vermeende selectieve aandacht van Verheij en anderen in het progressieve kamp voor bepaalde onderwerpen, terwijl andere kwesties, zoals de problematiek rondom meisjesbesnijdenis, verborgen
vrouwen en geloofsverlaters, naar zijn mening onvoldoende aandacht krijgen.
Verheij, niet vies van een pittige discussie, reageerde fel op Beertema's opmerking en stelde sarcastisch voor om dan ook maar een "kerk- en bijbelverbod" in te voeren. Beertema pareerde deze opmerking meteen door de theoloog in een hoek te zetten: "Uw spitsvondigheid is nogal geforceerd. Maar wel groter dan uw begrip van de wereld."
Met deze woorden stelde Beertema de vermeende zelfvoldaanheid van Verheij aan de kaak en plaatste hij vraagtekens bij diens vermogen om als geestelijk leidsman op te treden. Hij eindigde zijn reactie met een ludieke suggestie om kerken om te bouwen tot jeugdhonken, tapijtenhallen of moskeeën, als een knipoog naar de diversiteit van geloofsplekken.
Help DDS deze moeilijke tijden door te komen. Help ons een vuist te maken tegen de mainstream media én tegen het partijkartel. Strijd zij aan zij met ons. Doneer op BackMe en strijd zij-aan-zij met DDS tegen de globalistische elites. Hoewel de discussie op Twitter slechts een momentopname is, toont het wel aan hoe humor en satire gebruikt kunnen worden om maatschappelijke en religieuze kwesties te belichten. Het laat ook zien dat een luchtige toon en een vleugje sarcasme soms effectiever kunnen zijn dan harde confrontaties met vulgaire scheldpartijen.