In een recente column voor De Telegraaf heeft Marianne Zwagerman scherpe kritiek geuit op D66'ers en overheidsambtenaren. Ze begint haar column met een sarcastische opmerking over de "grote schoonmaak" in Den Haag en de mogelijke aankondiging van het vertrek van Tjeerd de Groot, die volgens haar grotendeels verantwoordelijk was voor de halvering van D66 bij de laatste verkiezingen. Zwagerman
wijst op de stroom van afscheidsbrieven van vertrekkende Kamerleden, waarin ze hun prestaties opsommen en vaak proberen hun vertrek te rechtvaardigen. Ze haalt specifiek uit naar VVD-Kamerlid Zohair El Yassini, die zijn tijd in de Kamer beschreef als een "geweldig avontuur", waarbij hij de nadruk legde op zijn deelname aan een televisiequiz.
De kern van haar betoog richt zich echter op de macht van topambtenaren. Ze stelt dat ondanks de verandering van gezichten in de politieke arena, de echte macht achter de schermen blijft. Ze haalt een uitspraak aan van oud-Kamervoorzitter Khadija Arib, die beweerde dat topambtenaren met veel invloed het parlementaire proces vanuit de schaduw beïnvloeden, wat leidt tot een "ongecontroleerde macht".
Zwagerman benadrukt ook de groei van het aantal ambtenaren in Nederland. Ze haalt CBS-cijfers aan die laten zien dat het aantal banen bij het Rijk in vijf jaar tijd met bijna een derde is gegroeid. Ze bekritiseert de groeiende overheidsuitgaven aan salarissen voor rijksambtenaren en stelt dat de groei van de arbeidsmarkt grotendeels wordt gefinancierd met belastinggeld.
Ze sluit haar
column af met een oproep voor het nieuwe kabinet om het aantal ambtenaren te verminderen. Ze suggereert dat een nieuwe bestuurscultuur zou moeten beginnen met het ontslaan van een kwart van de ambtenaren, te beginnen bij de top.
In haar kenmerkende stijl biedt Zwagerman een scherpe en kritische blik op de huidige politieke en bestuurlijke situatie in Nederland. Haar column zal ongetwijfeld veel discussie en debat teweegbrengen... Hopen we.