Knetter! Advocaten wakkeren hopeloze rel aan met nieuwe verblijfsaanvraag voor 11-jarige Mikael

De Nederlandse overheid heeft jaren geleden al geoordeeld dat Mikael en zijn moeder geen recht hebben op verblijf. De Raad van State, het hoogste rechtsorgaan in Nederland, heeft op 31 juli bevestigd dat hun aanwezigheid hier niet langer gerechtvaardigd is. De wet is duidelijk: hun verblijf is illegaal. Toch blijven ze, dankzij een netwerk van advocaten die iedere juridische hoeksteen omkeren om maar een gaatje in de wet te vinden. Het stapelen van procedures heeft zijn belachelijke hoogtepunt bereikt, en nu wordt het Europese recht erbij gehaald om hun verblijf alsnog te legitimeren.

Asielminister Marjolein Faber heeft groot gelijk wanneer ze zegt dat dit niet zo door kan gaan. Ze maakt een belangrijk punt: met dit soort juridisch gekonkel is er geen beleid te maken. Hoe kan de Nederlandse overheid effectief migratiebeleid voeren als iedere keer dat een beslissing is genomen, een nieuwe juridische deur wordt geopend? Het eindeloze geschuif met papieren en aanvragen zorgt voor een systeem waarin de duidelijke grenzen van het asielrecht worden vervaagd tot het punt waar wetten en regels nauwelijks nog betekenis hebben.

Dit is niet langer een kwestie van rechtvaardigheid of medemenselijkheid. Dit is een kwestie van bureaucratische uitputting. De wet moet een baken van duidelijkheid en rechtvaardigheid zijn, geen speelbal voor juridische acrobaten die het systeem weten uit te buiten.