Kijk! Thierry Baudet gaat los op formatie: "Infantiel emotioneel gedribbel over 'vertrouwen'"

Het lijkt, begon Baudet zijn inbreng, "alsof ik de hele dag naar een soort groepstherapie zit te kijken. Infantiel, emotioneel gedribbel over 'vertrouwen' en 'een tweetje.' [Het is] allemaal symboolpolitiek," maar inhoudelijk betekent het allemaal niets.

Maar, ging de FVD'er verder, eigenlijk is dat niet eens zo gek. De Tweede Kamer is immers verworden "tot een stempelmachine," juist door de manier waarop de politiek coalities in elkaar zet die vervolgens overeind gehouden moeten worden door de betrokken partijen. 

"In de vier jaar dat een kabinet regeert kan de Kamer feitelijk niets anders doen dan emo, symboolpolitiek bedrijven omdat de besluiten ergens anders al lang genomen zijn," aldus de FVD'er.

In dat opzicht is het belangrijk om uit te leggen dat "termen als formatie, coalitie, politieke partij en fractie allemaal niet voorkomen in de Grondwet," zei Baudet daarop. En ja, dat geldt ook voor termen als "informateur, formateur, verkenner, regeerakkoord." Geen van die termen komt voor in de Grondwet.

Waarom? Omdat ons systeem helemaal niet bedoeld is om op deze manier te opereren. Formatie- en coalitieonderhandelingen hoorden er helemaal niet bij. Het was nooit de bedoeling dat partijen keiharde afspraken zouden maken en vervolgens vanuit hun midden ministers aanleverden.

Daarop gaf Baudet de andere Kamerleden een geschiedenisles. Het systeem zoals wij het nu kennen is ooit ontstaan als zogenaamde tijdelijke "oplossing" toen "de koning werd onttroond staatsrechtelijk gezien door Thorbecke." Die koning kon toen namelijk niet meer zo snel en gemakkelijk zijn eigen kabinetje in elkaar flansen.

De parlementariërs dachten toen: hoe gaan we dat dan doen? Nou, de voorlopige oplossing was snel even om dat dan maar vanuit de Kamer zelf te doen.

"Maar dit is nu tot een woekerfunctie uitgegroeid die de hele democratie buitenspel zet," ging Baudet verder, "die de hele Kamer buitenspel zet. Die van de Tweede Kamer een stempelmachine maakt voor besluiten die elders zijn genomen."

Wat er in de Kamer gebeurt, zei hij, "is symboolpolitiek geworden. Maar dat hoeft niet. We laten het zelf gebeuren.

Om dit soort formatiegeklungel tegen te gaan heeft Baudet dan ook een heel ander idee dan zijn ambtsgenoten. We moeten teruggaan naar de bron. In de Kamer zelf moet gestemd worden over de grote lijnen - over wat al die partijen willen. Vervolgens moeten er ministers en staatssecretarissen komen die dat beleid gaat uitvoeren. Punt.

"Meer immigratie of minder immigratie? Is er een meerderheid voor doorgaan met het klimaatakkoord, ja of nee? Wat willen we met de oorlog in Oekraïne?" Op dat soort onderwerpen, legde Baudet uit, moet de Kamer gewoon stemmen. Vervolgens moet er daarna een kabinet komen van kundige ministers die deze stemmingsuitslagen in de praktijk brengt.

"De Griffier ordent de stemmingen, maakt daar lijstjes van, systematiseert dat, de kiezer ziet wat de uitkomst is geweest, en zoals de Kamer uit haar midden een Kamervoorzitter kiest zo kiest de Kamer vervolgens ook uit haar eigen midden een premier."

Ministers worden gekozen via open hoorzittingen, en dan moet die ploeg met elkaar aan de slag. Als het zo gedaan wordt, zei Baudet, kost het. hele proces hoogstens 2 maanden. Dan kan het nieuwe kabinet aan de slag - een kabinet dat niet de baas is van de Tweede Kamer, maar andersom. Zoals het hoort, zoals het bedoeld is.