Het Excel-kabinet: Renske Leijten voert Tweede Kamer aan in nieuw debat over Toeslagenaffaire

Het laatste kabinet viel erover, dus je zou denken dat de nieuwe lichting zou luisteren en leren, toch? Maar laat me je eraan herinneren dat we in politiek Den Haag zijn, waar leren uit fouten een geavanceerd concept is dat ongrijpbaar blijkt. De verwachte verandering na een kabinetsval blijkt even tastbaar te zijn als een geest. Den Haag dronk een glas, deed een plas, en alles bleef zoals het was.

Compensatie voor de slachtoffers? Tja, die loopt nog steeds op een soort van politieke krukken. En de communicatie? Laten we het erop houden dat het 'verstoppertje-spelen' met cruciale documenten blijkbaar het nieuwe normaal is geworden. Een brandbrief die vier jaar geleden ontvangen werd, hield het kabinet bijzonder goed verborgen, alsof het een schatkaart van de Toeslagenaffaire was.

SP'er Rense Leijten lijkt al voor het debat de onvermijdelijke conclusie te trekken: we worden allemaal blij gemaakt met een dode mus. Burgers zouden centraal staan, maar in plaats daarvan lijken Excel-sheets de scepter te zwaaien. En wie zei dat papier geduldig is, heeft duidelijk nog nooit met Excel gewerkt.

Natuurlijk, niet alles gaat verkeerd. De overheid is wel zo lief geweest om de schulden van de Toeslagenouders kwijt te schelden. Gemeenten werken ook hard aan hulp voor gedupeerde gezinnen. Maar het blijft allemaal een beetje voelen als een pleister op een open wond, waar nog steeds geen informatie is over de gezinnen wiens kinderen zijn weggenomen door dezelfde overheid die nu zo galant de schulden kwijtscheldt.

Dus daar zijn we weer, aan het begin van nog een parlementair debat, met dezelfde vragen en dezelfde verontwaardiging. De belofte van verandering lijkt net zo transparant als de glas-in-lood ramen van de Tweede Kamer - kleurrijk, historisch, maar oh zo moeilijk om doorheen te kijken. En daar staan we dan, geduldig wachtend tot iemand de gordijnen opent en wat licht op de zaak werpt.