-Cultuur onder Vuur- De paradox van duurzaamheid: hoe groene dromen de criminaliteit voeden

Eén zo'n geval is het ontstaan van een grote vraag naar metalen en speciale materialen die leidt tot pieken in 'groene' criminaliteit. Diefstal van deze materialen drijft de kosten op en vermindert de betrouwbaarheid en veiligheid. Overal waar milieuvriendelijke oplossingen opduiken, is er een overeenkomstige onverwachte en scherpe toename van criminele activiteiten.

Een belangrijke factor is koper, een hoofdbestanddeel voor elektrische auto's, windturbines en zonnepanelen. De jacht op het metaal is zodanig geëscaleerd dat hele oplaadstations zijn vernield, waardoor niet alleen EV-eigenaren, maar ook belastingbetalers voor de schade opdraaien. Bovendien vinden sommige diefstallen niet alleen 's nachts plaats, maar ook steeds vaker overdag.

Overheidsfunctionarissen adviseren gebruikers om bij hun auto te blijven tijdens de uren die het kan duren om op te laden. Deze stations, die de toekomst van voertuigen vertegenwoordigen, zijn nu plaatsen van onveiligheid en misdaad. In Seattle, Washington, hebben brutale dieven oplaadkabels doorgesneden voor hun ruwe koperwaarde en een spoor van onbruikbare en vernielde opladers achtergelaten. Het verwoestende effect, naast de directe reparatiekosten, was een dramatische daling in het gebruik van elektrische voertuigen.

Als reactie op de onveiligheid en erosie van de oplaadinfrastructuur stelde de adviesraad van het Amerikaanse Department of Energy voor dat EV-eigenaars hun auto's thuis zouden opladen. Een dergelijke oplossing beperkt het bereik van de gebruikers. Maar dieven hebben zich eveneens aangepast aan het thuis opladen door de opladers op te merken in open garages en carports. Ze zijn bedreven geraakt in het stelen van de thuiskabels. Sommige ambtenaren schatten dat ze gemiddeld dertien seconden nodig hebben om de kabels weg te kapen, waardoor EV's het leven laten. Overheidsfunctionarissen raden EV-eigenaars nu aan om garages af te sluiten tijdens het opladen.

De groene dromen die in nachtmerries veranderen stoppen niet bij de oplaadstations. De opwekking van groene energie wordt ook geconfronteerd met criminele plannen om alles te verpesten. Dieven vallen ook afgelegen windturbineparken aan met turbines die aanzienlijke hoeveelheden koper bevatten. Daar komen ze op af. De toegenomen aanvoer van koper vindt zijn weg naar de recyclingmarkten die veel van deze materialen naar China sturen, waar groene producten en generatoren voor EV's worden gemaakt en geëxporteerd.

Deze criminele onderneming zet een eindeloze cyclus in gang van stelen, recyclen, exporteren en groene apparatuur kopen. Het meest tragische deel van deze cyclus is het menselijke element. Veel drugsverslaafden vinden gestolen koper het ideale materiaal voor hun gewoontes en gebruiken het om hun afdaling naar hopeloosheid en wanhoop te voeden. Deze golf van groene infrastructuurgerelateerde criminaliteit stelt ons voor verschillende uitdagingen.

Ten eerste zijn er de directe geldelijke kosten, met verliezen door kostbare verzekeringsclaims en vervangingen. De tweede is het verlies van het vertrouwen van het publiek in groene energie, omdat deze er niet in slaagt om een veilige omgeving en infrastructuur voor consumenten te leveren. Het derde tragische gevolg is de schade voor degenen die verstrikt zijn geraakt in dit web van wanhoop.

Hoewel de regering de bedreiging voor de ontwikkeling van elektrische voertuigen erkent, schiet ze tekort door eenvoudigweg op te roepen tot meer en meer elektrische auto's. Je kunt de ironie hierin moeilijk missen: De groene energiebeweging stimuleert de noodzaak om grote hoeveelheden koper te delven en, indirect, de mogelijkheid tot diefstal. Elke EV en windturbine verbruikt een aanzienlijke hoeveelheid koper, en dit is nog maar het begin.

De verschuiving naar duurzame technologieën is een milieuramp met complexe obstakels zoals overbelasting van de mijnbouw, internationale handel, diefstal en alle onbedoelde gevolgen. Het streven naar een ‘groenere’ toekomst is dus niet zonder morele en sociale uitdagingen. Deze ongemakkelijke realiteit moet eerlijk worden aangepakt.

Praktisch gezien is de huidige aanpak, waarbij de greep van de ondergrondse economie op de groene beweging over het hoofd wordt gezien, niet serieus. Inzicht in het verhaal rond groene energie en koperdiefstal laat een licht schijnen op de onderbuik van de groene droom. Dit is niet alleen een verhaal over de diefstal van koperdraad, maar een ongemakkelijke onthulling van ethische discrepanties en systemische gebreken binnen de Groene Revolutie.