Column Paul Cliteur: Montesquieu, het uniform en hoofddoekjes

Heel lang geleden leefde een hele wijze man. Die man heette Montesquieu (1689-1755). Die hele wijze man schreef een heel wijs boek. Dat boek heette “Over de geest der wetten” (1748). In dat hele wijze boek maakt die hele wijze man een heel wijs onderscheid.

Hij zei: je kan onderscheid maken tussen 1. wetten maken, 2. wetten uitvoeren en 3. op basis van die wetten rechtspreken.

Dat maken van die wetten lieten we, toen wij de democratie hadden uitgevonden, over aan de vertegenwoordigers van ons volk. Vertegenwoordigers die komen en gaan, wanneer wij, het volk, dat willen. Ook die regering doet mee met dat maken van die wetten. Ook die regering komt en gaat wanneer wij, het volk, dat willen.

In dat hele wijze systeem, ontwikkeld door die hele wijze man, ligt echter ook nog een vooronderstelling besloten. Die vooronderstelling is dat wanneer die wetten worden uitgevoerd, en wanneer op basis van die wetten wordt berecht, die uitvoerders en ook die rechters heel dicht bij die wetten blijven.

Zo moeten rechters, wanneer zij op basis van die wetten gaan rechtspreken, hun persoonlijke opvattingen, hun wensen, hun dromen, hun voorkeuren, zoveel mogelijk naar de achtergrond zien te krijgen. Zo veel als maar menselijkerwijs mogelijk is.

Daarom moeten die rechters wanneer zij rechtspreken in een uniform lopen. In Engeland zelfs met een pruik op hun hoofd. Dat is om ook in de symboliek van de rechterlijke organisatie tot uitdrukking te brengen dat zij één geheel vormen, niet een verzameling van individuen met elk hun eigen voorkeuren. Opnieuw voor zover dat menselijkerwijs mogelijk is.

Ook voor het uitvoeren van die wetten, door bijvoorbeeld de politie, gelden soortgelijke regels. Ook de politie, net als de rechter, draagt een uniform. Daarmee maakt de politie duidelijk dat alle ambtenaren één geheel vormen. En dat zij, net als de rechters, de wetten van de staat uitvoeren, niet hun private opvattingen.

Nu zijn er naast die wijze Montesquieu, en dat hele wijze systeem dat hij ontwikkelde, ook hele domme mensen. Die domme mensen begrijpen de wijsheid van het systeem niet. Die domme mensen willen dat rechters en politiemensen hun eigen opvattingen mogen uitdragen. Bijvoorbeeld door op hun uniformen buttons te laten aanbrengen dat ze voor de dierenrechten zijn. Of voor de transgenders. Of voor de vrouwen. Of tegen Trump. Of tegen de opgewarmde aarde. Of wat dan ook.

Die domme mensen willen boven hun uniformen ook grote kruizen dragen om aan de hele wereld te laten weten dat ze christen zijn. Of een hoofddoek om te laten zien dat ze moslim zijn.

Die domme mensen begrijpen niet dat ze daarmee al het gezag van die “gezagsdragers” ondermijnen. Die dragen dan geen enkel gezag meer, want zij dragen, op opzichtige wijze, de herkenningstekens van de stam waartoe zij behoren.

Wat je nu moet hopen, is dat bij de mensen die de wetten maken nog steeds voldoende mensen zitten die de hele wijze man kennen. Schrijver van dat hele wijze boek. Met dat hele wijze systeem.

En dat zij dan niet alleen de wijsheid herkennen, maar ook dat God hun hart zal vervullen met moed. Veel moed. Want ook dat heb je nodig tegenwoordig.