De verhouding tussen overheid en particuliere sector wijzigt voortdurend en het wordt er helaas niet beter op. De overheid wordt een steeds driester dwingeland. Een beknopt en niet uitputtend overzicht.
Na de Tweede Wereldoorlog trachtten vele landen het bedrijfsleven op te bouwen via staatsbedrijven. Dat lukte goed. In de jaren tachtig vorige eeuw trok de overheid zich terug om de particuliere sector meer lucht te geven om zich te kunnen ontplooien. De overheid beperkte zich tot de randvoorwaarden en summiere regelgeving om export en globalisering zo veel mogelijk te bevorderen. Kabinet Lubbers heeft toen uitmuntend werk gedaan en de beleggingssector nam een enorme spurt naar boven. Ons land ging van goed naar steeds beter als strategische toegangspoort van de Rijn en Maasland delta naar het achterland. De export brulde omhoog. De verzorgingsstaat werd rap opgebouwd, inclusief een geweldige pensioensector op basis van solidariteit.
De Sovjet Unie was het afschrikwekkend voorbeeld hoe het niet moet. Als je de motivatie van burgers doodt, dan zal het economisch systeem vroeg op laat instorten. De Berlijnse Muur viel in 1989. Het kapitalisme en democratie hadden gewonnen. Einde autocratie, de wereld zou nu democratisch worden, quod non.
Economen zijn het over veel zaken oneens, maar niet over het nut van een open economie met een liberale arbeidsmarkt. Als we de economieën in de wereld overzien dan zijn de liberale kapitalistische economieën het beste systeem voor welvaart en welzijn. De immigratiestromen gaan van dictatoriale en autocratische landen naar liberale landen, westerse landen. Immigranten doen dat vooral om hun welvaren en welzijn te verhogen. Geef ze eens ongelijk, want ‘de wereld is van iedereen’, quod non.
We ontwaren nu dat de ooit zo liberale landen autoritaire trekjes krijgen. Ze lijken besmet met autocratie. Voorbeelden. In ons landen pleegt de regering een Coronabeleid dat de middenstand platlegt, het brengt jonge burgers tot zelfmoord en de economie wordt zware schade berokkend. Het draagvlak bij burgers blijkt te ontbreken, hetgeen leidt tot burgerlijke ongehoorzaamheid en burgemeesters die niet willen handhaven. Uit onderzoek blijkt dat burgers in meerderheid vinden dat de versoepeling van de lockdown onvoldoende is. Discriminatie treedt op via QR code. De regering luistert niet en lijkt het gevoel tot burgers en landsbelang kwijt. Men doet blind de wil van een verzameling medici. Het gaat van kwaad tot erger.
Voor een goed draaiende economie is een flexibele arbeidsmarkt van cruciaal belang. Wij danken voor een belangrijk deel onze welvaart daaraan. De overheid lijkt dat begrip kwijtgeraakt, want de regering luistert niet. Vrouwenquota en gedwongen inclusie doen aan de arbeidsmarkt ernstige afbreuk, nog afgezien van het leed vanwege discriminatie. De marktwerking wordt om zeep geholpen om vermeende achterstelling (quod non) te lijf te gaan. De regering luistert niet en gaat er mee door. Het is een fraai staaltje schieten in eigen voet. China c.s lacht zich rot: het Westen is in een down trend, dank u wel!
We zien dat de overheid drastisch inzet op energietransitie via windturbines en zonneweiden, hetgeen tot protest leidt vanwege de geestelijke schade en milieuschade die dat oplevert. De regering luistert niet en gaat er blind mee door. Het mòet!!
Van de ooit zo liberale benadering van de economie door de overheid lijkt steeds minder over te blijven. Men kan praten als Brugman en legio feiten aandragen, maar men luistert niet.
De vraag is of een zo stringente overheid een vloek of een zegen is. Uit voorgaande blijkt dat de overheid veelal contra het ‘gezonde volksgevoel’ optreedt. Nog een paar voorbeelden. De bevolking is klaar met immigratie, het loopt compleet vast in dit super overbevolkte land, maar het gaat gewoon door. Daar komt bij de Toeslagenaffaire en de Groninger affaire en de wijze waarop door de regering gereageerd wordt, zonder verantwoordelijkheid te nemen, met een afhandeling die beneden peil is. Het vertrouwen wordt alweer geschaad.
De overheid treedt stringent op, maar blijkt de beloften niet waar te maken en schade te berokkenen. Bovendien worden politieke partijen ter rechterzijde structureel buitengesloten, cordon sanitaire, want rechts is extreem rechts en moet verdwijnen. De democratie wordt willens en wetens kapot gemaakt. Cancel culture met fascistoïde trekjes, maar de main stream media doen vrolijk mee.
Op de achtergrond speelt ook de Europese Unie als dwingeland. Steeds meer wordt die richting op geschoven, hush hush, burgers doorzien niet wat er gebeurt in Brussel, nu qua klimaat, inclusie, financiële integratie. De EU is op zoek naar de eenheidsworst, de federatie. Ons land is in basis een unit dat tot ontplooiing is gekomen door competitief te opereren vanuit de natiestaat als ‘wij’ versus ‘zij’. Wij zullen ze een poepje laten ruiken, dat was de motivatie. En dat hebben ‘wij’ uitstekend gedaan, zie onze fantastische multinationals die nu bij bosjes ons land verlaten. Dat is niet vreemd want het bedrijfsleven wordt steeds meer door de overheid ingekapseld qua duurzaamheid en personeelsbeleid. Het bedrijfsleven moet zich steeds richten tot de overheidsvoorschriften en rechters. Er is amper meer sprake van vrije marktwerking, maar van een centraal geleide volkshuisvesting. Dit gaat ten koste van de dynamiek en de ervaring na de Tweede Wereldoorlog leert dat het tot hoge inflatie en stagnerende welvaart leidt.
We hebben daar narco, getto’s en verloedering voor teruggekregen. Nederland, narcostaat aan de Noordzee is om trots op te zijn, quod non.
Een oproep van de redactie: door de coronacrisis heeft DDS het, net als veel andere websites, ontzettend lastig. Wij willen alles gratis leesbaar houden voor iedereen, waardoor we voor onze inkomsten afhankelijk zijn van reclame. Maar bedrijven hebben financiële zorgen, en hebben dus niet veel te makken. Daar merken wij de gevolgen ook van. Vandaar onze oproep aan u, onze lezers: steun ons alsjeblieft! Via het betrouwbare Nederlandse BackMe-systeem kunt u maandelijks óf eenmalig doneren. Doe dat alstublieft, en help DDS in de lucht te blijven!
Als het ‘wij’ steeds meer vervaagt en overstroomt naar een amorf en dwingeland EU, dan is te vrezen dat steeds meer Sovjet Unie achtige trekjes zullen optreden en ‘einde oefening’ in zicht komt. Dit doet zich voor bij een steil oplopende staatsschuld waarvoor toekomstige generaties moeten krom liggen. De ooit zo fraaie verzorgingsstaat wordt in nog veel rapper tempo afgebouwd dan het is opgebouwd. Het fantastische pensioenstelsel op basis van solidariteit wordt afgebroken door nu een minister die veel verstand heeft van koeien en landbouw. De komende generaties hoeven we niet te benijden. Zij gaan geheel krom liggen vanwege opgebouwde schulden en vermogen, belastinggeld, dat naar klimaat, stikstof en Zuid Europa gaat stromen. Hoe naïef kan een club als Volt zijn, gedreven door idealistische jongeren die in utopia geloven. De kudde loopt er wel achteraan. Dream on!
Mogen we vertrouwen hebben in het huidige kabinet waarvan een meerderheid van de bevolking zegt geen vertrouwen te hebben in de voorman en de overigen vooral gekozen lijken vanwege macht, geslacht en kleur? Lijken we een beetje de weg kwijt?
De conclusie is dat de overheid telkens niet luistert naar de bevolking. De kloof wordt steeds breder. De regering meent steeds driester qua beleid te moeten ingrijpen in het reilen en zeilen van diverse sectoren van de samenleving. Het doel heiligt de middelen. De marktwerking is daarmee de dupe. Merkwaardigerwijze vindt dit plaats onder het gezag van een premier die liberaal heet te zijn. Uit onderzoek blijkt dat het politieke vertrouwen van burgers op een alle tijden laagtepunt is aanbeland. Het zou in feite vreemd zijn als het anders was bij zo’n overheid als dwingeland. De ooit zo luid bezongen democratie legt helaas het loodje richting autocratie.
Men kan zich afvragen hoe het in hemelsnaam kan dat een bevolking zich al zo lang laat ringeloren. Dat kan omdat we in een presentatie- en beeldmaatschappij leven. Degenen die zich het beste weten te presenteren - ‘nieuw leiderschap’- winnen en mogen op het hoogste pluche zitten.
De overheid gaat steeds meer op de stoel zitten van ondernemers via een steeds heftiger regulering. Het is de hoogste tijd dat we ons realiseren dat we de kip met de gouden eieren niet dienen te slachten. We moeten terug naar een veel vrijere marktwerking, ook weg van de dwingelandij van de EU. De overheid moet terug in z’n hok. Want ondanks alle imperfecties is het liberale kapitalisme de meest vitale kracht ten goede.
Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.