Asielbegroting Faber zorgt voor huiliehuile bij linkse oppositie

Minister Marjolein Faber, die het asielbeleid onder haar hoede heeft, stond vandaag lijnrecht tegenover de oppositie. De reden? Haar begroting zou "totaal onverantwoordelijk en onbetrouwbaar" zijn. Tja, als je als minister van Asiel niet voldoet aan de linkse droom van open grenzen en eindeloze geldstromen naar opvangcentra, dan krijg je de wind van voren.

Faber heeft een plan: de instroom van asielzoekers indammen. Maar de linkse partijen, met hun gebruikelijke doemdenken, zien alleen maar beren op de weg. "Hoe gaat u dat doen, minister?" vragen ze, met een gezicht alsof ze net hun lievelingsknuffel kwijt zijn. Faber's antwoord? "Ik ga er gewoon voor." Zo simpel kan het zijn, maar dat begrijpen de huiliehuilie-opposanten blijkbaar niet.

De begroting voorziet in een flinke som geld voor de komende twee jaar, maar daarna wordt het minder. Dat komt omdat de verwachting is dat de instroom afneemt. Maar nee, de linkse kerk gelooft daar niet in. Ze zijn bang dat het geld straks niet toereikend zal zijn en dat er bezuinigd moet worden. Alsof dat niet het hele punt is van een beleid dat werkt!

Marieke Koekkoek (what's in a name?) van Volt vond de begroting "van geen kant deugen", terwijl Kati Piri (GL-PvdA) het een "totaal onverantwoordelijke begroting" noemde. Dit terwijl de minister duidelijk heeft gemaakt dat ze met een goede businesscase bij Financiën kan aankloppen. Maar ja, links vertrouwt liever op emotie dan op logica.

De vrees voor bezuinigingen sloeg toe bij de oppositie. Ze zijn bang dat de noodopvang duurder wordt, en dat er geen geld is voor de doorstroomlocaties voor statushouders. Henri Bontenbal (CDA) en Anne-Marijke Podt (D66) voorspelden alvast een "grote chaos". Maar zoals Faber terecht opmerkte: het is al een puinhoop in de asielopvang, en zij is juist degene die de rommel komt opruimen.

Het is hilarisch als je erover nadenkt. De oppositie die altijd klaagt over geldgebrek, maar als er een minister komt die zegt: "We gaan efficiënt om met onze middelen en voorkomen dat mensen onnodig naar Nederland komen", dan is het ineens een drama. Terwijl de coalitiepartijen, die eigenlijk ook de hand op de knip zouden moeten houden, zich opvallend stil hielden. Vreemd, maar ook weer niet zo verrassend.

Kortom, weer een dag in de Tweede Kamer waar de linkse oppositie zichzelf in de kijker speelt met hun voorspelbare tranen. Terwijl minister Faber, met haar no-nonsense aanpak, gewoon doorgaat met het werk dat gedaan moet worden. Want als het om asiel gaat, is het tijd voor realisme, niet voor huiliehuile.