-Sid Lukkassen- 'Wereldberoemde vioolspeler leert ons dat onze strijd tegen links totaal moet zijn'

Bedoel ik dit vernederende uitlachen letterlijk? Ik meen het met dezelfde intensiteit als dat PvdA-voorzitter Hans Spekman het meende toen hij zei dat “je Marokkanen moet vernederen”. Een uitspraak waarvan de rechter en de goegemeente vonden dat hij het prima kon zeggen. Hoewel u nu misschien wat sceptisch of terughoudend denkt over wat ik u zojuist opdroeg, zult u aan het eind van dit artikel oordelen, dat ik volledig gelijk heb in dit nu nog ogenschijnlijk betwistbare statement.

Zelfs zult u onder ogen zien dat u – voordat u uzelf deze opdracht tot hartgrondig uitlachen had eigengemaakt – een hypocriet en moreel laakbaar mens was. Het bewijs hiervoor komt uit een onverwachte hoek, namelijk uit een experiment van de vioolspeler Joshua Bell. Hij is een van ‘s werelds grootste violisten en als hij speelt is de zaal uitverkocht. Zijn favoriete instrument is een Stradivarius die miljoenen kost. Als hij het speelde voor kleingeld, onherkenbaar, in een drukke metrohalte van een grote stad, wat zou er dan gebeuren?

Maar voordat we tot dit bewijs komen, eerst de feiten, de stand van de publieke debatcultuur in vogelvlucht.

De torenhoge, voor velen onbetaalbare energiekosten – die menig bakkerij, huishouden en zwembad failliet hebben doen gaan – worden veroorzaakt door duurzaamheids- en klimaatbeleid. Nu heeft de oorlog in Oekraïne de zaak zeker niet verbeterd, maar feit is dat deze woekerprijzen op energie resultaat zijn van een proces dat door eigen beleid, al meer dan tien jaar geleden in gang is gezet. Destijds was ik bij een VVD-congres waarop dit werd behandeld. De leden probeerden toenmalig minister Henk Kamp met feiten, wetenschappelijke bronnen en praktische overwegingen van gezond verstand hiervan af te houden. Kamp praatte erover heen. The rest is history – nu staan we hier.

Niets horen wij hierover in de media, in het publiek debat, kranten en talkshows, misschien eens bij ON. Sowieso niets in de ‘wetenschappelijke’ kringen. Ook de mainstream politieke partijen hullen zich in stilzwijgen. De doorsnee mainstream burger weet wat ik zojuist heb toegelicht over energiebeleid en energieprijzen in feite al wel. Al kennen ze niet specifiek het beleid van Henk Kamp, wel weten dat het al langer speelt dan de Oekraïne oorlog. Ze snappen dat het verwijzen naar die oorlog de kartelbestuurders en -politici een makkelijke uitweg biedt. Begin je over FvD, dan steken ze hun kop in het zand en zeggen ze iets afwerends. Terwijl ze in grote lijnen wél weten dat FvD dit energiedrama consequent heeft benoemd. Het is een soort cognitieve kortsluiting die de doorsnee burger belet om consistent te zijn in het eigen denken. Dit kunnen wij begrijpen dankzij Joshua Bell.

Zetten we het debacle rond energie over naar de volgende onderwerpen, dan blijkt hetzelfde patroon:

De schrikbarende cijfers qua oversterfte roepen vraagtekens op. De politiek lanceert onderzoeken. Echter de énige onderzoeksrichting die zorgvuldig onbespreekbaar wordt gehouden, is vaccinatieschade. Terwijl het al vanaf het begin dubieus was dat farmaceutische multinationals plots als een duveltje uit een doosje in de vaccinaties dé oplossing hadden voor de wereldwijde pandemie, wat de politiek vervolgens begon te pushen, waarbij de burger die zich liet injecteren, even bij het kruisje moest tekenen dat de betreffende farmaceutische multinationals niet aansprakelijk konden worden gesteld voor eventuele bijwerkingen. Deed je niet mee, dan mocht je honderd sociale functies niet meer uitoefenen en was je volgens gezondheidsminister Hugo Clownschoen een “arts die op zijn vestje moet worden gespuugd”.

De enige die vanaf het begin af aan tegengas gaf, was FvD. Als ‘beloning’ voor deze waarheidsliefde en tegendraadsheid wordt FvD nu stelselmatig verketterd. Zelfs Rosanna Hertzberger van NRC gaf dit toe. Los van wat je vind – van vaccinaties in het algemeen of specifiek van de haastig spoed waarmee de vaccinatiecampagne rond corona werd doorgevoerd – was het FvD die de wetenschappelijke discussie in alle openheid wilde voeren, met voor- en tegenstanders. Terwijl de mainstream partijen alles en iedereen in de hoek zetten van ‘complotdenkers’. Wat ik zei over de plicht to vernederend uitlachen, begint nu al beter te landen.

Hetzelfde patroon geldt voor immigratie en de prijzen van woningen. De exorbitante stijging van woningen gaat al jaren gelijk op met de buitensporige immigratie. Wie dit benoemt is echter “nazi”, “fascist”, “complotdenker” en “onwetenschappelijk”.

De inflatie, waardoor je bij de Jumbo en andere prijsvechters al diep in de buidel moet tasten voor tomaatjes en champignons, hangt vanzelfsprekend samen met het bijdrukbeleid van de Europese Centrale Bank. Want de ECB bepaalt nu zélf de kaders van het monetaire beleid. Buiten democratische controle volgen zij het politieke uitgangspunt dat de Zuidelijke lidstaten koste wat kost binnen de EU moeten worden gehouden. Hierdoor wordt het spaargeld van de middenklasse vernietigd en worden burgers aangezet tot volatiele en riskante investeringen om nog iets van hun zuurverdiende centen te behouden.

De enige die dit consequent benoemt is FvD – tegelijk wordt FvD door burgers en instituties die hun kop in het zand steken, neergezet als ‘onwetenschappelijk’. Terwijl diezelfde kop-in-het-zand-stekers héél goed weten dat FvD op deze vier punten gelijk heeft. Steeds als je op feiten discussies wint, verspringt de discussie. We kunnen nog ingaan op klimaatverandering, die zogenaamd gestopt zou worden door wat wij in Europa doen, terwijl de economische groei en bevolkingsgroei in onder meer Afrika en India, nu pas echt begint. Wat betreft rationaliteit en verstandig nadenken, is FvD in feite de énige plek waar dit nog plaats vindt op politiek vlak. Eerder werd een wetenschapper weggetrapt uit een D66-denktank omdat zijn bevindingen over stikstof gunstig zouden zijn voor FvD.

En de verklaring voor zowel dit universele wegkijken als het heimelijke weten dat FvD gelijk heeft, komt van de vioolspeler. Bell speelde namelijk drie kwartier in de metro van Washington D.C. Van de 1097 mensen die langskwamen, bleven er zeven staan luisteren, en één persoon herkende hem.

Bell verzamelde 32 dollar en 17 cent van 27 passanten, plus nog 20 dollar van degene die hem herkende. Twee dagen daarvoor had hij een theater in Boston uitverkocht. Toen bedroeg de gemiddelde prijs voor een stoel honderd dollar.

Het zijn dus de maatschappelijke condities waarbinnen iets gepresenteerd wordt, die datgene wat gepresenteerd wordt een aura geven, het aanvaardbaar en verteerbaar maken voor de massa. Het gaat niet om de intrinsieke kwaliteit van wat je zegt, van de waarheid die je ontsluit, maar om het decorum dat de presentatie omgeeft. Zelfs al horen of zien ze iets geniaals, ze kunnen de uitzonderlijke aard daarvan domweg niet herkennen, omdat het niet binnen de juiste setting wordt gepresenteerd.

Dit is dus waarom je niet ‘zomaar’ moet meedoen aan een stream of ‘zomaar’ moet meedoen aan een podcast. Er lopen briljante, geniale en getalenteerde mensen rond die nóóit de erkenning en beloning zullen krijgen die ze verdienen, omdat links er alles aan doet om hun ontplooiingskansen weg te nemen. Om hen marginaal en onbekend te houden.

De vrijheid om in een eigen hoekje je ideeën te spuien, leidt enkel tot de bevestiging van je eigen onbeduidendheid en marginaliteit, tegen de achtergrond van de linkse voorstellingen die met decorum worden omgeven. Dit is dus waarom de oorlog tegen links een totale oorlog moet zijn. We hebben het van een wereldberoemde vioolspeler geleerd.