FVD-Kamerlid Pepijn van Houwelingen kreeg iedereen op de kast met een bericht op sociale media. Hij plaatste een foto van minister Ernst Kuipers (VWS) en een nazivlag, omschreven als “De façade en de werkelijkheid”. Ook een foto werd getoond waarin Kuypers de vlag hees van de SDG’s, de Sustainable Development Goals. Het hijsen van deze vlag door de minister heeft namelijk echt plaatsgevonden, en wel op 23 september in Den Haag. Het hijsen van de nazi-vlag was een eigen interpretatie van het Kamerlid. Wat bedoelde Kamerlid Van Houwelingen hiermee? De SDG’s staan formeel voor Duurzame Ontwikkelingsdoelen. Maar informeel zijn dit doelen die worden opgesteld in kringen die voorbij de nationale politiek reiken. Wie kritisch is op de SDG’s, kan zeggen dat ze worden doorgeramd vanuit transnationale clubs als de EU en de VN. Er is weinig democratische grip op, ze keren voortdurend terug in beleidsdocumenten, rechters beroepen zich erop. Kortom, ze worden doorgevoerd zonder dat het volk er écht wat over te zeggen heeft. Om toch de suggestie van draagvlak te wekken, is er een vlag hijs moment met de minister georganiseerd.
Dit is vermoedelijk waarom Van Houwelingen spreekt over een “façade”. De minister kreeg
kritiek te verduren. Het zou gaan om een “Great Reset vlag” en volgens commentators zou dit duidelijk maken dat de ware loyaliteit van de minister niet bij Nederland ligt. Dit is waar Van Houwelingen naar verwijst, en dit is waar de vergelijking met het nazi-rijk zich opdringt. De Duitse bezetter werkte aan een groot Europa waar de bevolking eigenlijk niets meer te zeggen had. Het hijsen van de vlag door de minister onderstreept dat de ideologie – in dit geval: het klimaat – boven de zakelijke dimensie van de politiek staat, namelijk het zorgen voor voldoende IC-bedden. Ook hierin spreekt een gelijkenis met het nazi-rijk.
(tekst loopt door onder de afbeelding)
De reacties op het bericht van Van Houwelingen waren gemixt. Sommigen vonden het absoluut niet kunnen, het posten van een swastikavlag en het vergelijken van een bewindspersoon met een nazi. Anderen waren het inhoudelijk eens met de vergelijking, en stelden dat links voortdurend anderen als ‘nazi’, ‘extreemrechts’ en ‘fascist’ bestempelt, en dat je gewoon hetzelfde terug moet doen. Nog weer anderen zagen de inhoudelijke relevantie van de vergelijking die het Kamerlid maakte, maar vonden de foto te provocatief om dit punt te maken. De schijn kon ontstaan van “ophef scheppen om de ophef”.
(Artikel gaat verder onder de oproep ons te steunen in deze barre tijden)
Een oproep van de redactie: door de coronacrisis, de energiecrisis, de inflatiecrisis ´én de koopkrachtcrisis heeft DDS het ontzettend lastig. Wij willen alles gratis leesbaar houden voor iedereen, waardoor we voor onze inkomsten afhankelijk zijn van reclame. Maar bedrijven hebben financiële zorgen, en hebben dus niet veel te makken. Daar merken wij de gevolgen ook van. Vandaar onze oproep aan u, onze lezers: steun ons alsjeblieft! Via het betrouwbare Nederlandse BackMe-systeem kunt u maandelijks óf eenmalig doneren. Doe dat alstublieft, en help DDS in de lucht te blijven! Toen de buzz rond de post lekker op gang was, verraste Van Houwelingen vriend én vijand door de foto te verwijderen. Toen plaatste hij even later een andere foto: nogmaals Ernst Kuipers en de vlag, die ditmaal was vervangen door een foto met een hamer en sikkel. “Welbeschouwd past de hamer-en-sikkel van de Sovjet-Unie tóch beter bij Kuipers dan de nazi-vlag”, aldus het Kamerlid. Nu was het aan de commentators om hierop te reageren. Is het plaatsen van de minister met communismevlag even erg als met de nazi-vlag? Is het minder erg? Maar zo ja, waar zit dan het verschil in – het zijn toch allebei totalitaire ideologieën en onmenselijke regimes?
(tekst loopt door onder de afbeelding)
Zo werden de commentators alsnóg aangespoord om, voorbij de ophef, stil te staan bij de achterliggende ideologieën van de vergelijking. Ook werden ze teruggeworpen op hun eigen hypocrisie – als je moreel verontwaardigd bent over de nazi-vlag, moet je dat dan niet even sterk zijn over de communismevlag?
Zo creëerde Pepijn van Houwelingen een geniaal meta-commentaar op het discours omtrent de grenzen van historische vergelijkingen en de kritiek daarop. De gespeelde morele verontwaardiging werd hiermee namelijk ontmaskerd.