-Paul Cliteur- De dreiging vanuit het Oekraïens paraplu-terrorisme

We hebben in Nederland geen zelfstandige strafbaarstelling van terrorisme, maar wel een artikel dat aangeeft dat een strafbaar feit dat is gepleegd met een terroristisch motief verzwaard strafbaar is. Dan is de vervolgvraag: wat is een terroristisch motief? De Nederlandse wetgever antwoordt daarop: “Onder terroristisch oogmerk wordt verstaan het oogmerk om de bevolking of een deel der bevolking van een land ernstige vrees aan te jagen, dan wel een overheid of internationale organisatie wederrechtelijk te dwingen iets te doen, niet te doen of te dulden, dan wel de fundamentele politieke, constitutionele of sociale structuren van een land of een internationale organisatie ernstig te ontwrichten of te vernietigen” (Artikel 83a Wetboek van Strafrecht).

Dus mishandeling is ernstig, maar mishandeling met een terroristisch motief (of, met een mooi ouderwets woord: oogmerk) nog ernstiger. Moord is ernstig, maar moord met een terroristisch motief (zoals bij de moord op de Franse cartoonisten in 2015) nog ernstiger.

De parapluterrorist

Voorafgaand aan zijn lezing aan de Universiteit Gent werd FVD-leider Thierry Baudet aangevallen door een Oekraïense man die hem een snoeiharde klap met een ingeklapte paraplu op het hoofd gaf. De man bleek politiek gemotiveerd. Hij was ontevreden over het standpunt dat Baudet had ingenomen over het conflict tussen Rusland en Oekraïne en dat bracht hem tot de aanslag.

In de Nederlandse media en vooral op de “socials” was het dominante commentaar: “Oké, natuurlijk fout, immers geweld, maar …”. En op de puntjes volgen dan beschouwingen over Poetin. En dat Poetin schuldig is aan het conflict. En dat daarom we toch begrip moeten hebben voor de Oekraïense aanslagpleger. En dat Baudet met zijn onvoldoende afwijzende woorden over Rusland de klap over zichzelf had afgeroepen.

Maar dat is een zeer gevaarlijke lijn van denken. Een lijn die ons nog in grote problemen gaat brengen indien we die verder gaan volgen. Helaas doen we dat al jaren, zelfs decennia.

In 1988 schreef Rushdie een boek. Sommigen hebben grote bezwaren tegen de inhoud van dat boek. Immers niet-respectvol, islamofobisch, stereotypen over religieuze minderheden bevestigend, enfin, een hele reeks apologeten is langsgetrokken. Apologeten (“verdedigers”) voor Khomeini die Rushdie wilde laten vermoorden dan, niet voor Rushdie.

Discussies zoals die zich rond de Rushdie-casus hebben voorgedaan, hebben zich ook voorgedaan rond de Deense cartoonisten (waarom mensen “beledigen”?) en de Franse cartoonisten.

Het probleem daarmee is dat de terroristische daad van Khomeini dan publiekelijk wordt afgezegend. En dat nieuwe aanslagplegers zich gestimuleerd zullen voelen om ook anderen dan Rushdie te bestraffen en vrees aan te jagen (zie de omschrijving hierboven in art. 83a Sr.) en te ontmoedigen tot het leveren van – in dit geval – islamkritiek. Schrijvers, collega’s van Rushdie, slikken die kritiek vervolgens in uit vrees voor represailles. Ergens al De Duivelsverzen Deel 2 gezien? Nee? Daarom dus.

Zoals bekend, door de vele incidenten (zie Theoterrorism v. Freedom of Speech) zijn het islamistische terroristen die een zware bedreiging vormen voor de vrijheid van expressie, zowel binnen als buiten de westerse wereld.

Van Jihadistisch terrorisme naar Oekraïens terrorisme

Maar de paraplu-aanslag zou wel eens een verandering kunnen betekenen in die zin dat gefrustreerde Oekraïners ook van zich gaan doen horen in Europa. De Gentse terrorist is een eerste aankondiging daarvan. Die zetten dan de oorlog die woedt in het uiterste Oosten van Europa voort in het Westen. We krijgen dan Oekraïense terroristen in Gent, Antwerpen, Amsterdam, kortom, overal waar zich maar gefrustreerde of geradicaliseerde Oekraïners bevinden.

Zeg ik nu dat alle Oekraïners terroristen zijn? Nee, maar ik zeg wel dat óf zij zich in die richting zullen ontwikkelen mede zal afhangen van onze goedkeurende dan wel afkeurende opstelling ten opzichte van deze Gentse parapluterrorist.

Als wij “begrip” gaan hebben voor zijn standpunt (wat nu teveel het geval is) dan zullen we meer van die mensen krijgen. Terwijl we nu al rechters hebben die niet meer vrij durven te oordelen over maffiosi uit de drugswereld krijgen we dan ook politici die stevig de kaken op elkaar houden als het aankomt op een bespreking van het Russisch/Oekraïens conflict. De 98% steun voor Zelenky in de Tweede Kamer wordt dan 100%.

Potentieel kunnen daarmee alle conflicten uit het buitenland (Rusland/Oekraine; Hamas/Israel) worden uitgevochten in de straten van Gent of Amsterdam.

En of dat gaat gebeuren hebben we zelf in de hand. Begrip voor de moordenaars van Rushdie? Prima, dan krijgen we er meer. Begrip voor Volkert van de G. omdat Fortuyn zo verschrikkelijk was? Prima, dan krijgen we meer Volkerts. Begrip voor de Gentse parapluterrorist omdat je Poetin zo vreselijk vindt en iedereen die iets goeds over hem zegt? Prima, dan krijg je meer parapluterroristen. En de volgende keer nemen ze geen paraplu mee maar een honkbalknuppel.

De keuze is aan ons allen.

Paul Cliteur is de schrijver van Theoterrorism v. Freedom of Speech: from Incident to Precedent (2019): https://ap.lc/KuKd1