-Michel Mulder- 'Staatsgeheimen'

Een voorbeeld is het dossier over de Bijlmerramp, dat tot en met 2069 begraven blijft liggen in de Haagse archieven, omdat volgens het verdrag van Chicago rapporten en onderliggende stukken van (voor)onderzoeken naar ongevallen met burgerluchtvaartuigen slechts beperkt openbaar worden gemaakt, waardoor minister Harbers blijft vasthouden aan de beerputtermijn van 75 jaar na de afronding van het ongevalsonderzoek. 

Eén van de hoofdredenen voor deze geheimhouding is: "om de medewerking van betrokkenen, zoals getuigen, aan onderzoek blijvend te verzekeren is de openbaarmaking van onderzoeksgegevens begrensd," en daarbij denk ik: excuse me?

Daarmee wordt dus min of meer gezegd dat als onderzoeksresultaten eerder bekend gemaakt worden, dat getuigen dan misschien niet meer meewerken? What the hell staat er dan in hemelsnaam in die onderzoeken, dat blijkbaar getuigen eerst allemaal de pijp uit moeten zijn - een reëele optie met een termijn van 75 jaar - voordat het onderzoek openbaar gemaakt wordt?

Er is niet zomaar met een natte vinger gekozen voor een termijn van 75 jaar, deze termijn garandeert dat eventuele slachtoffers of nabestaanden geen zaak meer kunnen opbouwen. Simpelweg omdat ze allemaal gecremeerd, begraven of ingevroren zijn, of ten tijde van het ongeluk nog te jong waren om zich überhaupt iets te herinneren.

Zichtbaarheid wordt slechts nog een elitair overheidsrecht - in het privéleven van de burger - want als burger krijg je enkel nog te maken met zwartgelakte WOB-verzoeken, dichtgemetselde beerputten en geheimhoudingstermijnen van 75 jaar.

De waarheid. Zichtbaarder kunnen we hem niet maken, wel rekbaarder.