Ik heb er lang over nagedacht of ik dit moment wel met de buitenwereld moet delen, er is tenslotte wel belangrijker nieuws, maar ik heb toch besloten ervoor te gaan, hoeveel negativiteit het mij misschien ook oplevert.
Lang, zo ongeveer 44 jaar, heb ik altijd gedacht dat ik aan het plaatje van de 'gelukkige Nederlander' voldeed, maar van binnen was ik diep ongelukkig.
Ik voelde mij niet die lelieblanke overheersende Nederlander, al voldeden mijn gedrag en seksuele escapades wel aan het prototype 'racistische' Nederlander, omdat ik voornamelijk mijn bed deelde met appetijtelijke blondines, die uiteraard ook weer aan het - door de linkse kerk geschetste - plaatje van de extreemrechtse 'heksen' voldeden.
Ik kon, en kan echter niet langer de schijn ophouden, en met de opkomst van sloopkogel Mark Rutte hoef ik dat ook niet langer, hoewel diezelfde Rutte er nog steeds voor kiest om wel in die befaamde kast te blijven zitten.
Met een opgeruimd gemoed, en mijn innerlijke demonen trotserend, schreeuw ik nu de wereld tegemoet: ik kom uit de kast.
(damn, dat voelt lekker)
Ik identificeer mijzelf niet langer met het maatschappelijke omhulsel dat mij zolang is opgedrongen, dat van de racistische blanke man. Want vanaf nu wil ik door het leven gaan als Mbwana Oemboekoe, de kansrijke statushouder uit diep donker Congo. (het kleurtje komt vanzelf door het klimaatbewuste weigeren te douchen)
Omdat bij mijn nieuwe identiteit van statushouder uiteraard een andersoortig leven past, verwacht ik van mijn overheid - die dit soort transities van harte propageert - dat zij pro-actief meewerkt aan mijn dagbesteding, die van zo min mogelijk doen voor zoveel mogelijk geld.
Naast het gegeven dat mijn automatische incasso's voor huur, zorg, gas en elektra, telefoon, sportschool - haha geintje - verzekeringen en de rekening van mijn dagelijkse boodschappen voortaan uiteraard afgeschreven worden van het rekeningnummer van de belastingdienst, verwacht ik uiteraard ook een knuffeltraject bestaande uit gratis psychologen en andere therapeuten, die mij mijn tragische bestaan in de plaggenhut van oma Oemboekoe moeten doen vergeten.
(Artikel gaat verder onder de oproep ons te steunen in deze barre tijden)
Een oproep van de redactie: door de coronacrisis, de energiecrisis, de inflatiecrisis ´én de koopkrachtcrisis heeft DDS het ontzettend lastig. Wij willen alles gratis leesbaar houden voor iedereen, waardoor we voor onze inkomsten afhankelijk zijn van reclame. Maar bedrijven hebben financiële zorgen, en hebben dus niet veel te makken. Daar merken wij de gevolgen ook van. Vandaar onze oproep aan u, onze lezers: steun ons alsjeblieft! Via het betrouwbare Nederlandse BackMe-systeem kunt u maandelijks óf eenmalig doneren. Doe dat alstublieft, en help DDS in de lucht te blijven! Tegen mijn vrienden en familie wil ik zeggen: wees niet bevreesd voor mijn ietwat getinte uiterlijk, van binnen was ik voorheen al zo zwart als de nacht.
Ik hoop dat jullie respect hebben voor mijn coming-out, en mij willen ondersteunen bij deze lang gekoesterde wens, en voor de dames onder jullie heb ik slechts één mededeling: ja, ook van onderen ben ik getransformeerd in Mbwana Oemboekoe 😉