-Michel Mulder- Het ouderwets hypnotiserende kijkbuisje

Het is mijn mening dat als je je tv de deur uit moet doen, omdat je niet vatbaar wil zijn voor alle staatsindoctrinatie, dat juist een teken is van je lage mentale weerbaarheid en de overduidelijk levensgrote mate van hoe beïnvloedbaar je bent.

Het is een nieuw soort verheven 'wakker-status' als je blijkbaar een elektronisch gebruiksvoorwerp de deur uit gedaan hebt, om daarmee jouw onafhankelijkheid van de staatspropaganda aan te tonen. Een onafhankelijkheid die wel 24/7 verkondigd wordt op zo ongeveer alle social media sites die er zijn.

Tv-loos zijn is in bepaalde kringen blijkbaar het deugpuntenstickertje dat behaald kan worden voor je strijdersschriftje, dankbaar als men is om ontsnapt te zijn aan de hypnotiserende en indoctrinerende reclame over chocoladepasta, vaginale schimmelinfecties en tena for men.

De tv - oftewel het ontbreken ervan - wordt meer en meer het universele ijkpunt of iemand wel daadwerkelijk een wakkere strijder is of niet. Want zo'n Samsung of LG aan je muur is toch min of meer een teken dat je je wel openlijk afzet tegen de heersende stupiditeit, maar feitelijk in de privésfeer van de slaapkamer, dat plekje waar de zon nooit schijnt verwent met een door de Vereniging Voor Dildogebruik verschafte batterijloze - want het milieu - tarzan met het pokdalige hoofdje van gladde Mark.

Als je, bij de tientallen kanalen die onze kijkbuis tegenwoordig rijk is, toch zo bang bent dat je uiteindelijk weer bij dat zo gehate Op1, Jinek of Humberto terecht komt, dan ligt dat niet aan de indoctrinatie van die programma's, maar aan je eigen ontbrekende ruggengraat die zich discriminerend opstelt t.o.v. onschuldige programma's als two and a half men, pawn stars of het kostenloze semi-porno kanaal.