-Michel Mulder- 'De hypocrisie van de Deugvrouwkes'

Wie er tegenwoordig nog bij kan houden waarvoor de blanke man allemaal zijn excuses moet aanbieden is intelligenter dan Albert Einstein. Alleen betreft zijn 'intelligentie' slechts deugdzaamheid, en geen daadwerkelijke kennis.

Kijk ze allemaal staan, de deugvrouwkes in het vernedercirkeltje, wanhopig hun orgasme inhoudend over zoveel slaafsheid van de zo verafschuwde 'white pigs,' zich onderwijl het middelpunt van het universum wanend.

Deze pose, deze houding, deze acteerprestatie staat echter in schril contrast met hun dagelijkse realiteit achter de eigen voordeur, waar de narcisten en enigszins 'foute' mannen, relatiemateriaal bij uitstek blijken.

Deze, mijn doos mijn recht hippies, pretenderen weg te kwijnen onder het dominerende juk van - voornamelijk - de blanke narcistische bad boys, terwijl ze in real life maar wat graag de pincode van de kuisheidsgordel overhandigen aan sleazebags met losse handjes, van welke huidskleur dan ook.

Waarom vallen veel vrouwen - in herhaling - toch zo vaak op klootzakken van de allerergste categorie? Omdat deze ze terugvoeren naar hun oerinstinct over de tijd waarin ze met een knuppel een grot ingeslagen werden, om daarna bruut genomen te worden door Oeroeg de Neanderthaler. En omdat diezelfde Oeroeg uiteindelijk de beste beschermer van allemaal is.

Het opgevoerde sprookje van de prins op het witte paard - of is dat racistisch - en de ideale partner die onder een wijntje zijn dag met zijn vrouw bespreekt is zo ongeveer de grootste leugen sinds Adam en Eva. Want, ja, in de basis willen veel vrouwen die ouderwetse bruut die ze met - uiteraard #MeToo-gepast geweld - naar de slaapkamer sleept, om ze daar even een uurtje grof uit te wonen én om alle tegenstrevers met grof geweld in elkaar te rammen als ze bij haar in de buurt komen.

Te vrouwonvriendelijk? Te seksistisch? Te grensoverschrijdend? I don't give a flying you-know-what, want ik doe niet mee aan de heersende hypocrisie.