-Frits Bosch- Marxisme of fascisme, doorhalen wat niet verlangd wordt

Erik van Muiswinkel is tien jaar Zwarte Piet geweest maar noemt Zwarte Piet liefhebbers fascisten. Marxisten, BLMers, wokisten en antifa hebben daar ook een handje van. Wat is het centrale verschil tussen marxisme en fascisme?

Marxisme richt de neuzen van burgers op elkaar in een onderlinge worsteling van belangen. Karl Marx beschrijft die worsteling vanuit een klassenstrijd binnen hiërarchische systemen van achterstelling, uitbuiting en onderdrukking. Fascisme laat de neuzen van burgers gelijk gericht zijn.  De belangen van burgers worden gericht op het belang van de natiestaat. In fascisme worden allen verondersteld het belang van de natiestaat te dienen boven het eigen belang. Dit kan leiden tot overmatig en dwangmatig nationalisme en tot etnisch nationalisme, nazisme. Simpel gesteld is het verschil tussen de twee ideologieën een clash tussen individuele belangen, zoals in het marxisme, versus aller belang gericht op de natiestaat, zoals in fascisme. Stalin: “de sociaaldemocratie een gematigde versie is fascisme. Ze zijn tweelingen.” Stalin heeft gelijk: twee kanten van dezelfde medaille: ze zijn beiden links, hoewel daarover helaas soms abusievelijk anders wordt gedacht…

Wat doen beide bewegingen met democratie? Fascisme is strijdig met democratie vanwege het dwingende en autocratische karakter ervan. Cultuurmarxisme gaat wel samen met democratie, althans tijdelijk. Het marxistische karakter ervan, zorgt voor tweespalt, toxische polarisatie en geleidelijk verval van de democratie. Aangezien cultuurmarxisme in het Westen welig tiert lijkt  de kans dat de toxische polarisatie opgeheven wordt vrij klein en de kans dat in het Westen we meer autocratieën zullen ontwaren lijkt vrij groot. Leer er maar mee te leven. Het is wel vaker voorgekomen dat grote civilisaties ten onder gingen.

Steun DDS op BackMe: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en het mediakartel aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden.

Marxisten lijken vanuit hun rotsvaste overtuiging achter iedere boom een fascist te zien. Toch staan meer moorden op naam van marxisten dan op die van fascisten. Merkwaardig is dat marxisten toch een wit voetje hebben. Je kunt immers beter opkomen voor het vermeende slachtoffer dan opkomen voor de natiestaat. Beide ideologieën zijn even verwerpelijk.

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.