Onlangs liet het Internationale Monetaire Fonds, IMF,
pessimistische geluiden horen over de ontwikkeling van de wereldeconomie. De groei
daalt, recessie lonkt en beleggingsmarkten ontwikkelen zich te positief.
Beleggers zouden een teleurstelling moeten verwachten. Het algemene commentaar was dat het IMF zich te negatief
opstelde. Maar er verschijnen nu toch enkele donkere wolken. Dat is geen
verassing. Ze waren al veel eerder verwacht. De subsidies hielden de boel met
veiligheidsspelden overeind maar dat is ten einde. Op eigen benen staan is
moeilijk als je verslaafd bent aan ultra lage rentes en subsidies. De zwakke
broeders zakken door het ijs, komt bij dat consumenten een zuiniger
bestedingspatroon hebben. Dalende
bedrijfswinsten worden verwacht na het eerste kwartaal door oplopende rente en
inflatie. We gaan ervan uit dat de ECB de rente naar 3,75% gaat verhogen, nog
niet zo lang geleden een negatieve rente. De lange rente gaat dus hoger en zal
ook de korte rente meeslepen. Gevolg: minder hypotheken, minder koopkracht,
minder consumentenuitgaven en minder bedrijfswinst. Bedenk ook dat de lonen
stijgen die de winstmarges doen dalen. Het kan bijna niet anders dan dat een
negatieve vertaling krijgt naar de beurs zou je zeggen.
Wat weerhoudt deze trend? In de eerste plaats is er een
ontiegelijke hoeveelheid spaargeld dat nog steeds niet rendeert. Dat geld zoekt
hoger rendement en stut de beurs. In het afgelopen kwartaal profiteerden
bedrijven van heropening van China na Covid en de lagere gasprijs. Dat effect
duurt voort. We mogen hopen dat de banken misère voorbij is, hoewel nu ook JP
Morgan en Deutsche Bank likken aan de Epstein affaire.
Voor de keuze tussen in de VS of in Europa beleggen kies
ik voor de VS. Dit land toont zich altijd veerkrachtiger in economisch herstel
door een veel flexibeler arbeidsmarkt en minder regelgeving. De VS heeft aanzienlijke
sociaal-culturele en politieke problemen, maar loopt qua economie steeds verder
uit op Europa. In de VS is het qua economie te doen, veel minder in museum
Europa, make no mistake!
Op het wereldtoneel wordt de kwestie Taiwan steeds
nadrukkelijker. Zorgwekkend. By the way: is dit een prettig scenario om een
nieuw pensioenstelsel in te voeren? Nee, natuurlijk niet. Wie houdt ze tegen om
deze vreselijke fout te maken?
Regeren is vooruitzien maar economen kijken vooral in de
achteruitkijkspiegel, dat is makkelijker. Die spiegel zegt mij dat we in zijn
voor een hobbelige economische rit, om van de politieke rit maar even niet te
spreken. Ik zie de beurs voorlopig niet steigeren, maar ik sta niet bekend als
de grootste optimist, net als het IMF. Krijgt het IMF gelijk? Als ik het
percentage inschat: 65% ja. Een ondiepe recessie lijkt waarschijnlijk. Maar dat
is oud nieuws. Veiligheidsriemen vast? Doe maar wel even.