Onlangs liet het Internationale Monetaire Fonds, IMF, pessimistische geluiden horen over de ontwikkeling van de wereldeconomie. De groei daalt, recessie lonkt en beleggingsmarkten ontwikkelen zich te positief. Beleggers zouden een teleurstelling moeten verwachten.
Het algemene commentaar was dat het IMF zich te negatief opstelde. Maar er verschijnen nu toch enkele donkere wolken. Dat is geen verassing. Ze waren al veel eerder verwacht. De subsidies hielden de boel met veiligheidsspelden overeind maar dat is ten einde. Op eigen benen staan is moeilijk als je verslaafd bent aan ultra lage rentes en subsidies. De zwakke broeders zakken door het ijs, komt bij dat consumenten een zuiniger bestedingspatroon hebben. Dalende bedrijfswinsten worden verwacht na het eerste kwartaal door oplopende rente en inflatie. We gaan ervan uit dat de ECB de rente naar 3,75% gaat verhogen, nog niet zo lang geleden een negatieve rente. De lange rente gaat dus hoger en zal ook de korte rente meeslepen. Gevolg: minder hypotheken, minder koopkracht, minder consumentenuitgaven en minder bedrijfswinst. Bedenk ook dat de lonen stijgen die de winstmarges doen dalen. Het kan bijna niet anders dan dat een negatieve vertaling krijgt naar de beurs zou je zeggen.
Wat weerhoudt deze trend? In de eerste plaats is er een ontiegelijke hoeveelheid spaargeld dat nog steeds niet rendeert. Dat geld zoekt hoger rendement en stut de beurs. In het afgelopen kwartaal profiteerden bedrijven van heropening van China na Covid en de lagere gasprijs. Dat effect duurt voort. We mogen hopen dat de banken misère voorbij is, hoewel nu ook JP Morgan en Deutsche Bank likken aan de Epstein affaire.
Voor de keuze tussen in de VS of in Europa beleggen kies ik voor de VS. Dit land toont zich altijd veerkrachtiger in economisch herstel door een veel flexibeler arbeidsmarkt en minder regelgeving. De VS heeft aanzienlijke sociaal-culturele en politieke problemen, maar loopt qua economie steeds verder uit op Europa. In de VS is het qua economie te doen, veel minder in museum Europa, make no mistake!
Op het wereldtoneel wordt de kwestie Taiwan steeds nadrukkelijker. Zorgwekkend. By the way: is dit een prettig scenario om een nieuw pensioenstelsel in te voeren? Nee, natuurlijk niet. Wie houdt ze tegen om deze vreselijke fout te maken?
Regeren is vooruitzien maar economen kijken vooral in de achteruitkijkspiegel, dat is makkelijker. Die spiegel zegt mij dat we in zijn voor een hobbelige economische rit, om van de politieke rit maar even niet te spreken. Ik zie de beurs voorlopig niet steigeren, maar ik sta niet bekend als de grootste optimist, net als het IMF. Krijgt het IMF gelijk? Als ik het percentage inschat: 65% ja. Een ondiepe recessie lijkt waarschijnlijk. Maar dat is oud nieuws. Veiligheidsriemen vast? Doe maar wel even.
Frits Bosch, econoom en socioloog. Tevens auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.