-Frits Bosch- “Klaas Knot, rente en inflatie als doelvariabelen is onzin”

Stel de prijs van een appel is 1 en van een peer 2. Als ik van elk 1 koop (en ik ben de enige in de samenleving), dan is het prijsniveau 1 1/2. De periode daarop heb ik meer zin in appels: 2 appels, 1 peer. Er zou sprake zijn van deflatie. Het prijsniveau is dan 1 1/3. In omgekeerde richting zou er sprake zijn van inflatie. Knot zou dan het rente instrument gebruiken om de economie aan te zwengelen of af te zwakken. Hij zorgt daarmee voor boom - busts. Dat zou absurd en onnodig zijn want ik heb de appels en peren in beide gevallen tegen  dezelfde prijs verkregen. Het 'inflatiecijfer' is sterk gerelateerd aan het BNP en hangt af waar wij het geld aan uitgeven. Interessant om te analyseren, maar irrelevant om als stuurvariabele te gebruiken.

Prijzen zijn een middel om de markt te klaren. Prijzen kunnen nooit een doel zijn. Het doel is ons welzijn te verhogen, niet om 'gemiddelde prijzen' te verhogen (met 2% per jaar).

Daarnaast, als iets ons doel zou zijn, dan is het eerder koopkracht verbetering. Lijkt mij dat je dat eerder bereikt met lagere prijzen dan met hogere prijzen.

Mijn advies is om de heer Knot, en de ECB, te vragen naar het 'transmissiemechanisme'. Hoe filtert een renteverhoging/-verlaging door in 'de economie' en hoe beinvloedt dit de prijzen? De heer Knot, en de ECB, zullen zeggen dat dit mechanisme complex is. En dat het monetaire beleid niet alle prijzen op dezelfde manier beinvloedt. Mijn advies is dan ook: als het transmissiemechanisme TE complex is voor centrale banken, trek dan a.u.b. niet zo'n grote broek aan om precies te (denken te) weten welk rente- en prijsniveau het beste is voor de samenleving.

In de kern: de heer Knot (i.c. de ECB want DNB doet niets monetair), heeft geen idee welk effect zijn beleid heeft, de negatieve bijwerkingen. Het meest spitjige is dat de gewone burger altijd de prijs betaalt van deze negatieve bijwerkingen, in de vorm van koopkrachtverlies, boom-busts, welvaartverschuiving van arm naar rijk, hogere belastingen (om de schuldenberg af te betalen) en langer en langer blijven werken om de produktie en consumptie en daarmee de belastinginkomsten zo hoog mogelijk te laten zijn.

Mijn eindadvies aan Knot en de ECB is om die grote broek die zij aan hebben over rente en inflatie uit te trekken. Nu treffen zij met recessie de onderkant van de samenleving, asociaal.