Ik
kom de wachtkamer van de huisarts binnen. Zitten daar twee dames met elkaar te
praten. Komt even later een oudere man met een jonge vrouw binnen. Zegt één van
die dames tegen hem: “ben jij ziek?” Hij: “ja ik ben ziek.” Zij: “wat heb je
dan?” Hij: “ik heb last van hartfalen.” Zij: “is je vrouw ook ziek?” Hij: “ze
is m’n dochter en is ook ziek”. Zij tegen dochter: “wat heb je dan?” Dochter:
“ik heb last van zware migraine.” Zij tot hem: “jij bent geen Nederlander, dat
zie ik wel.” Hij: “Dat klopt, ik ben een Turk.” Zij: “Dan moet je aan de
ramadan doen.” Hij: “Ja, dat doe ik.” Dochter: “Nee, daar doe jij niets aan!”
Hij: “Nou, een beetje dan.” Dochter: “ook niet een beetje!”
Huisarts komt bij de wachtkamer: “Mevrouw Jansen, komt u maar!” Ze staat
op en stiefelt weg. Jammer, ze had nog zoveel meer willen weten…
Mevrouw Jansen wilde wel erg veel weten. ‘Wij’ blanke
Nederlanders wonen en werken in onze eigen bubbel.
Moslims in hun bubbel. We
weten weinig van elkaar helaas. Af en toe wordt er door SCP een onderzoek
gedaan onder moslims, zoals in 2018 ‘De religieuze beleving van moslims in
Nederland’. Enige onderzoeksresultaten
toen:
·
De afgelopen 10 jaar is bidden toegenomen. Van
de Marokaanse moslims bidt 78% 5 maal per dag bij Turken is dat 33%.
·
Bij Turkse moslims is moskeebezoek toegenomen.
Ongeveer 40% van beiden bezoekt wekelijks de moskee.
·
Marokaanse moslima’s dragen steeds vaker een
hoofddoek: 78%. Ook bij jongeren is toename te zien. Bij Turken is die toename
niet. 87% van de Marokkanen vasten tijdens ramadan, bij Turken 55%. Meeste
moslims eten halal.
·
Onder Turkse Nederlanders is een lichte toename
van afvalligheid, onder Marokkanen niet: 94% beschouwt zich moslim. Vooral
hoger opgeleide Turkse Nederlanders noemen zich vaker niet-moslim.
In de tijd van
Pim Fortuyn en
Theo van Gogh was ‘de opkomst
van de islam’ een hot issue, mede door de aanslagen. Ik heb het gevoel dat dit
onderwerp amper meer speelt. Wellicht is dit een wederzijdse acceptatie. Een
goede zaak dunkt me.