Er zijn zes partijen die je de schuld zou kunnen geven
van de inflatie:
consumenten,
bedrijven, overheid, werknemers, (centrale)
banken, buitenland. Wie geven we een zwarte piet? Eerst werknemers. Lonen
krijgen de zwarte piet toebedeeld als schuldig aan de ‘loon-prijs spiraal’. Ten
onrechte want de lonen komen vertraagd achter de prijsontwikkeling aan,
‘lagging behind’. De loonstijging compenseert de prijsverhoging. Eerst was er
inflatie, pas daarna stegen de lonen. Bedenk wel dat we te maken hebben met een
krappe arbeidsmarkt. Dat betekent dat de bonden een vuist kunnen maken voor
salarisverhoging die kostenverhogend zijn voor bedrijven. Dan bedrijven. Zijn
zij schuldig aan graaien? Dat is maar hoe je het bekijkt. De winstmarges zijn
inderdaad hoger. Tijdens Corona heeft de overheid een massieve financiële
ondersteuning verschaft aan bedrijven ten laste van de rijksbegroting. Wat te
veel werd gegeven wordt veelal niet teruggegeven. Die bedrijven krijgen een
zwarte piet. De staatsschuld werd maximaal opgerekt. De generieke instroom van
cash in de economie, zonder dat daar productie stond en zonder dat daar
renteverhoging tegenover stond, leidt tot monetaire creatie en
prijsverhogingen: te veel cash die te weinig goederen najaagt. Het is
onvermijdelijk dat bedrijven dan meer winst maken via het prijsmechanisme. De
overheid krijgt een zwarte piet. Dan consumenten. Tijdens Corona hebben
consumenten extra gespaard tijdens de lockdowns. Na Corona trad ontsparing op
wat een ‘boost’ gaf aan bedrijfswinsten. Consumenten krijgen geen zwarte piet.
Vervolgens centrale banken. Deze sector heeft via het financieren van schulden
voor overvloedige monetaire financiering gezorgd en daarmee inflatie mogelijk
gemaakt. Deze sector krijgt een zwarte piet. De ‘grap’ is dat Europese Centrale
Bank, in casu Christine Lagarde, naar het bedrijfsleven wijst als excessieve
winstmakers. Nee zus, je bent zélf schuldig aan deze inflatie! Centrale banken
krijgen een zwarte piet. Dan tenslotte buitenland. Nadat Rusland Oekraïne
binnenviel heeft het Westen (onzinnige) sancties ingesteld waardoor energie en
voedselprijzen stegen. Westerse landen zijn de aanbodketens van goederen gaan
veranderen, weg van Rusland en China ter bevordering van eigen ‘veiligheid’.
Dat betekent dat bijvoorbeeld een racefiets niet langer uit China kan komen
maar veel duurder uit Nederland. Inflatie. De regering pleegt dit beleid en
krijgt een zwarte piet toebedeeld.
De conclusie is dat er excessieve monetaire expansie
heeft plaatsgevonden. Renteverhogingen blijken goeddeels bot. Het is
symptoombestrijding. Bovendien zorgen renteverhogingen op zich ook voor
inflatie omdat ze worden doorberekend in de prijzen als kostenverhogend. De
prijsstijgingen moeten uitwoekeren, Oostenrijkse School. Het prijsmechanisme
zorgt voor het in overeenstemming brengen van vraag en aanbod en dat gaat
gepaard met inflatie. Overheden en centrale banken bedrijven politiek. Ze zijn
veel te dominant. Financiële soliditeit is daarvan de dupe. De overheid moet
terug naar een degelijk en verkrappend begrotingsbeleid (weg van megakostbare
linkse hobby’s) en centrale banken moeten stoppen met monetaire expansie. Ze
moeten terug in hun hok. Zij krijgen de zwarte piet.