Immigratie lijkt een belangrijk thema te worden in de komende verkiezingscampagnes. Maar waarom eigenlijk, want “Immigratie is van alle tijden” . Je kunt er toch niets aan doen, want het gebeurt toch, het is van alle tijden.” Dat is de bekende kreet om de huidige immigratie te rechtvaardigen. Ik heb het bewierookte boek van Jared Diamond “Zwaarden, paarden, ziektekiemen” er op nageslagen. Jared Diamond is hoogleraar fysiologie aan de University of California in Los Angeles. Hij verricht onderzoek op het terrein van de evolutionaire biologie. Zijn boek gaat over kolonisatie en immigratie sinds het begin van de mensheid. Hij toont aan dat immigratie, vanuit het perspectief van het land van aankomst bezien, inderdaad van alle tijden is. Kolonisatie heeft sinds de mensheid bestaat plaatsgevonden. Maar waarom hebben de Australische aboriginals niet de wereld veroverd zo vraagt Diamond zich af. Of de Mexicaanse indianen of de Amerikaanse nomaden? Wat is bepalend voor de ontwikkeling van volkeren? Zijn dat genetische verschillen of spelen andere oorzaken een rol? Diamond toont aan dat volkeren zich verschillend hebben ontwikkeld als gevolg van militair en technologisch vernuft, geografie, milieu (voedselvoorziening en soorten voedsel), klimatologische en bacteriologische factoren. Genetische factoren blijken ondergeschikt. De ontwikkelde delen van de wereld hebben hun positie niet aan zichzelf, maar aan een speling van de natuur te danken.
De algemene trend is volgens Diamond dat de sterkere kolonisator de macht verkrijgt in het te koloniseren gebied ten koste van bestaande zwakkere bevolkingsgroepen die zich onvoldoende kunnen verdedigen tegen militaire macht en vreemde ziektekiemen. Vooral westerlingen hebben gebruik kunnen maken van hun kracht op militair en bestuurlijk terrein. Ze konden daardoor vele volkeren aan zich onderwerpen waardoor omvolking plaatsvindt. Diamond is vooral gespecialiseerd in Zuid Oost Azië, Zuid-Amerika en Afrika. De Aboriginals werden bruut onderworpen door de Britten. Maar ook de Maori’s op Nieuw Zeeland onderwierpen de Moriori’s op hun eilanden in de Stille Oceaan. Moord en doodslag zijn telkens troef. De eerste les is dat onderwerping los staat van huidskleur. Kolonisatie draait om het benutten relatieve krachtsverschillen en het uitwinnen van de regio, veelal met gebruikmaking van slavernij. Vooral ziektekiemen, waar ‘anderen’ geen weerstand tegen hebben (de Azteken en Inca’s!), spelen een belangrijke rol bij het veroveren van een nieuw gebied.
De algemene regel is: sterk verovert zwak en resulteert in omvolking. Sterk verovert zwak en maakt het gebied sterk, althans naar wat wij sterk noemen. Maar nu is er zich een nieuw fenomeen: zwak ‘verovert’ sterk. Zwak Zuid-Amerika infiltreert sterk Noord-Amerika. Zwak Afrika infiltreert sterk Europa. Zwak Midden-Oosten infiltreert sterk Europa. Zwak ‘verovert’ sterk en maakt het gebied zwakker. Dit is in de menselijke historie van vele duizenden jaren nog nooit vertoond. Waarom laat sterk zich koloniseren door zwak? Welke mindswitch heeft er plaatsgevonden? Waarom doet deze omgekeerde omvolking zich voor? Ik duid op ‘globalisme’ als een mogelijke oorzaak. Globalisme is een denktrant die het doen en laten buiten de eigen landsgrenzen verheerlijkt ten koste van het doen en laten binnen de landsgrenzen.
De ideologie van globalisme is voortgekomen uit het internationale socialisme en is zo oud als de Eerste Internationale in 1866 in Genève. Deze conferentie werd opgezet door onder andere de Franse anarchist Pierre-Joseph Proudhon, de Russische anarchist Michael Bakoenin en de Duitser Karl Marx. De conferentie werd beïnvloed door het gedachtengoed van de Russische revolutionair Lev Trotski en zijn nadruk op permanente revolutie en internationalisme. Deze ideologie gaat er van uit dat de strijd tussen volkeren en landen kunstmatig veroorzaakt wordt door cultuur, politici en belanghebbenden. Als deze factoren verdwijnen zal eeuwige vrede uitbreken, utopia. Dit uitgangspunt leidt bewust of onbewust ertoe de achterban te tonen dat internationale solidariteit belangrijker is dan nationale solidariteit, want deze laatste is gehecht aan de nationale cultuur en kortzichtig eigen belang. Het gevolg is dat Troskisten de belangen van zichzelf, hun naasten en van de natiestaat achterstellen.
Nederland kent een traditioneel globalistische trend. Nederland is van oudsher een zeevarende natie. Het land heeft een historie in internationaal handeldrijven en kolonialisme. Nederland was in de zeventiende eeuw, samen met Engeland, de belangrijkste wereldmogendheid. Nederlanders bepaalden wat er buiten hun landsgrenzen gebeurde. Sindsdien is de wereld ingrijpend gewijzigd, maar Nederlanders hebben nog steeds de blik op ‘internationaal’ staan en denken nog steeds een belangrijke invloed te hebben wat daar gebeurt. Maar ook onder christenen werd uitgekeken naar de nieuwe slachtoffers buiten de landsgrenzen waarover zij zich konden bekommeren: “Laat de kinderen tot mij komen!” Markus 10: 13-16.
Het bedrijfsleven begroette deze trend, want immigratie betekende goedkope arbeidskrachten en ze kwamen van heinde en ver. Eerst kwamen vanaf de zestiger jaren de zogenaamde ‘gastarbeiders’, die niet te gast waren maar in het land bleven. Later kwamen de asielzoekers. Nederland is verplicht op basis van het Vluchtelingen verdrag en de Overeenkomst van Dublin asielzoekers toe te laten. Nederland heeft een traditie in het opvangen van immigranten hoog te houden, zoals Hugenoten, Belgische vluchtelingen, joden, Duitse en Oost-Europese immigratie, katholieken en protestanten. In de zeventiende eeuw zijn zeelieden en ambachtslieden binnengehaald. Ze waren deskundig en konden direct aan de slag. De immigratie in die tijd had een ander karakter dan nu. De effecten van immigratie worden vooral bepaald door aantallen immigranten, levensvisie, professionaliteit en doelstelling om te emigreren.
De aantallen zijn nu onvergelijkbaar veel groter dan voorheen. Vroeger ging het om honderden immigranten, nu om honderd duizenden in een beperkte tijd. De impact is nu groter. Vervolgens hebben niet-Westerse nieuwkomers thans veelal een levensvisie die ooit in de Kruistochten te vuur en te zwaard bestreden werd. Voorheen ging het om de intrede van handwerkslieden in een laagontwikkelde arbeidsmarkt. Thans is het niveauverschil in arbeidsverhoudingen groter dan eertijds. In het huidige hoogwaardig netwerk en IT-tijdperk vinden mensen uit Afghanistan, Somalië en andere delen van Afrika moeilijk aansluiting op de arbeidsmarkt. Globalisme kent grenzen qua absorptievermogen, acceptatiegraad en rechtvaardigheid. Maar iedereen die politiek correct is zal beamen: “Immigratie is van alle tijden. Je kunt er toch niets aan doen, want het gebeurt toch”.