-Frits Bosch- De ruk naar rechts in Europa

Laten we deze problematiek langs drie lijnen beschouwen: politiek, economisch en sociaal-cultureel. Eerst politiek. Er is geen eenvormigheid qua rechtse politieke partijen in Europa. Ze verschillen om in NAVO, euro en EU te blijven. Het zijn Poetin haters of juist Poetin liefhebbers. Ondanks alle verschillen zijn allen tegen de linkse elite, massa immigratie, klimaathysterie en globalisme. Dat verbindt hen. Het beeld in Europa is divers. In België, Duitsland en Nederland geldt een cordon sanitaire. In Polen, Italië en Hongarije is rechts aan de macht. In Zweden, Zwitserland en Finland is centrum rechts aan de macht. Er vindt nu slechts een rukje naar rechts plaats. De sleutel voor verdere verrechtsing in Europa ligt in Duitsland bij de AfD. Volgend jaar vinden deelstaten verkiezingen plaats. De AfD is nu groter dan SPD en bijna groter dan het CDU. De andere partijen proberen uit alle macht de AfD tegen te houden met een mogelijk verbod van de partij. Extreem linkse lieden gooien poep naar Beatrix von Storch, lid van de Bondsdag voor de AfD. AfD politici worden bedreigd. De situatie in Duitsland wordt zeer bedreigend vanuit links. Als AfD de grootste partij worden, dan kan regeringsdeelname niet langer tegengehouden worden. Een domino effect ligt dan voor de hand voor andere Europese landen. Rechts wordt salonfähig.

De vraag is dan wat de sleutelfactoren zijn voor de opkomst van rechts. Dat is in de eerste plaats de verslechterde economische ontwikkeling. In Italië en Duitsland heeft rechts kunnen opkomen vanwege de buitengewoon slechte economische situatie. Links heeft in alle opzichten een slecht beleid gevoerd. Geef rechts een kans. Daarnaast speelt de weerzin die de massa immigratie oproept. Het absorptievermogen is volledig opgebruikt. Toch lijkt de massa immigratie onverminderd door te gaan. Sterker nog, de instroom zwelt aan. Italië houdt de immigranten niet tegen. De eigen grens beschermen doet Italië niet, ondanks eerdere beloften van premier Giorgia Meloni. De achtergrond hiervan lijkt te zijn dat pushbacks en inschepen en terugvaren van de immigranten teveel weerstand zou oproepen internationaal. De paus roept tot barmhartigheid. De massa immigratie gaat dus door. Het Westen is ethisch hoogstaand, empathisch. Daar maken de immigranten en smokkelaars misbruik van. Wij zijn empathisch maar het pakt niet empathisch uit. De bodem van de Middellandse zee is bezaaid met Afrikanen en Midden Oosten gangers. Hoe anders treedt Saoedi-Arabië op. Ethiopische immigranten die Saoedi-Arabië trachten te bereiken worden bij honderden afgeknald. Schandelijk.

Dan tot slot de sociaal-culturele aspecten. De opkomst van rechts is vooralsnog een rukje, maar het speelt in heel het Westen. De trend is naar rechts. Ik ga nu kort terug in de tijd voor enige toelichting. Eind jaren vijftig raakte Nederland en andere Europese landen ‘van God los’. “Hoe kun je nog in de Lieve Heer geloven na Auschwitz?” Het Westen raakte religieus ontworteld en de (nep)theorieën van Karl Marx en van de Frankfurter Schule aan het begin van de vorige eeuw deden opgeld tijdens de Studentenopstand van 1968 en volgende jaren. Ik laat die theorieën hier verder rusten en verwijs daarvoor naar mijn nieuwe boek Kafkaistan dat handelt over de verdeeldheid in het Westen, de verschijnselen, de consequenties en de mogelijke uitweg. Het marxistische gedachtengoed ging via de wetenschap in een Lange Mars door de Instituties door de gehele cultuur. Ik heb het meegemaakt als student in Amsterdam hoe gewelddadig de opstand was. Er wordt beweerd dat rechts gevaarlijk gewelddadig is. Het is onjuist: extreem links is veel gewelddadiger en die dreiging geldt thans vooral in Duitsland. In de zestiger en zeventiger jaren schoof het politieke toneel naar links. Wat politiek links was schoof op naar extreem links, wat midden was schoof op naar links en wat rechts was schoof op naar extreem rechts. Er ontstond de toxische polarisatie die we thans kennen.

Waar gaan we heen? De pendule zwaait nu ten lange lest terug naar rechts. Zal een middenstand bereikt worden? Indien dit niet gebeurt dan gaan woke, identiteitsbeleid en maakbaarheidshype nog verder aan de haal met onze samenleving. Steeds meer dwang wordt dan ons deel. Dan dreigt autocratie en fascisme. Dan dreigt Kafkaistan!

Frits Bosch is econoom en socioloog. Hij is tevens auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?”, “Feminisme op de werkvloer” en ''Kafkaistan''.