Het Sociaal Cultureel Planbureau, SCP, doet periodiek
onderzoek onder bevolkingsgroepen hoe ze zich in sociaal-cultureel opzicht
voelen en wat hun opstelling is in dit opzicht binnen de samenleving. De
uitkomst is dat orthodoxe bevolkingsgroepen eerder orthodoxer worden en
liberale bevolkingsgroepen liberaler
(autochtonen). De bekende constatering is dat de tweede en derde generatie
moslims orthodoxer worden. Hoe zit dat internationaal? Een soortgelijk onderzoek vindt internationaal plaats
door de World Values Survey, WVS. Onderzoekers zwermen mondiaal uit met
vragenlijsten om aan de weet te komen hoe bevolkingen en bevolkingsgroepen zich
sociaal-cultureel opstellen en wat hun waardensystemen behelzen. 130.000 mensen
worden periodiek sinds 1990 bevraagd in 90 landen. Vragen luiden of men in God
gelooft, of men ooit een petitie zou ondertekenen, vertrouwt u gemakkelijk
anderen, hoe belangrijk is gehoorzaamheid van uw kinderen, etcetera etcetera.
De uitkomsten worden afgezet op assenstelsels seculier, liberaal, traditioneel,
collectief. De uitkomst is niet zo verbazingwekkend: orthodoxe landen worden
orthodoxer en liberale landen worden liberaler. De gedachte dat de kloof
kleiner wordt als er in de wereld minder armoede is (hetgeen het geval is) dat
dan de sociaal-culturele kloof tussen landen en bevolkingsgroepen kleiner
wordt, houdt geen stand. Integendeel, de kloof wordt (helaas) wijder is de
constatering van WVS. Meer geld en welvaart betekent niet liberalere waarden.
Dat zou een misverstand kunnen zijn.
Dat doet ons denken aan de vermaarde
Amerikaanse onderzoeker en auteur Samuel Huntington (1927-2008), ooit Harvard
hoogleraar politicologie, met zijn ‘clash of civilsations’. Er is soms wat
smalend over zijn onderzoek gedaan, maar hij was ‘spot on’. Er is een botsing
der beschavingen en door globalisering en globalisme is die botsing groter
geworden en de clash wordt nog steeds groter. De waarden stelsels zijn
verschillend en blijven verschillend. Religie versus seculier speelt een
belangrijke rol.
Het ‘wij’-‘zij’ is duidelijk aanwezig, niet alleen binnen
een land maar ook internationaal. Alle verwijten over en weer zijn nutteloos en
schadelijk: ‘zij passen zich niet aan’ of ‘wij passen ons niet aan’ (Trouw).
Niet doen. Accepteren dat het zo is, is véél beter.