-Frits Bosch- Chinese groei hapert - wat is er in godsnaam aan de hand?!

Vooraf het volgende. Het gros van de belangrijkste economieën worstelen met de vraag wat te doen met de rente in relatie tot de economische groei. De inflatie dient verder gedrukt te worden maar als dat te woest gedaan via rentestijging, dan leidt dit tot stagnatie en raken de economieën in stagflatie. China is hier de uitzondering: er is amper nog economische groei en de consumentenprijzen gaan naar -0,3%: stagnatie en deflatie. Xi Jinping denkt: “what the f*ck is going on?” In de eerste plaats heeft hij aangekondigd dat hij meer socialisme in het systeem wil. Hij wil de inkomensverschillen beperken door de extreme vermogens in de top af te romen en door te sluizen naar de bodem van de pyramide. Dat kan invloed hebben op de economische groei. Vervolgens heeft de VS, Joe Biden, een stringente controle ingesteld op de import en vooral export van technologisch geavanceerde systemen (Waaronder van ASML). De aanbodlijnen worden beperkt voorzover ze uit China komen en naar China gaan.

De EU doet daaraan ook mee. Deze importbeperkingen schijnen weinig effectief te zijn omdat ze tot allerhande verschuivingen in de handel leiden om de barrières te ontlopen. De import van Chinese goederen vindt plaats onder een etiket van het land waar ze naartoe omgeleid worden. Enige drukkende invloed op de groei is toch niet uit te sluiten. Het consumentenvertrouwen van de Chinezen is laag. Dat is logisch als de reële kosten van geld lenen toeneemt bij deflatie. Wat hieraan te doen? Normaliter betekent dit een serie macro-economische maatregelen: lonen omhoog, rente omlaag, belastingen omlaag, minder belemmerende regels en overheidsuitgaven omhoog. De rente al laag: 2,5% en is nu met 15 basispunten verder verlaagd. De vraag is nu: is de Chinese dip tijdelijk of structureel? Dat is nog onduidelijk. Ik moet denken aan de beurskrach 1987 met het vastgoed in Japan in een hoofdrol. Ook in China is vastgoed oververhit. Zoals de zaken er nu voorstaan is geen sprake en een krachverwachting, maar een beursdip komt altijd onverwacht.

China is de tweede wereldeconomie en heeft een grote impact. Ik houd het er op dat de zonnigste tijd voor de Chinese economische groei voorlopig voorbij is. Dat kan betekenen dat China de VS niet zal inhalen als grootste economie. Dat heeft impact op westerse economieën. Ook zij zullen minder hard groeien en proberen om van China los te komen, “om veiligheidsredenen”. Het is schier onmogelijk om een voorspelling te doen over het komend beursverloop. China heeft een drukkend effect. Wat gebeurt er in 2024 in de VS qua verkiezingen en wat gebeurt er in Oekraïne waar Rusland vaste voet aan wal heeft gekregen in de Donbas en de Krim. Voorts zijn er alhier nog steeds ‘issues’ om de inflatie te beteugelen. Steigerende beurskoersen zijn verre van te voorzien naar mijn mening, uitzonderingen daargelaten in technologie en het biomedische.