-Dina-Perla Portnaar- Menselijkheid boven destructie – Waarom antisemitisme nooit acceptabel is
Vergeet het oorlogsdenken en de hoogoplopende emoties door geïmporteerde én lokale conflicten, die onbewust jouw beeld van Joden kleuren. Vergeet je huidige plek op het politieke spectrum. Zet je empathische bril op en lees eens met me mee.
De zaak-Brusselmans
Minstens 44 van de 90 boeken van Herman Brusselmans bevatten antisemitische uitspraken. Recent werd hij vrijgesproken van racisme door de Correctionele Rechtbank naar aanleiding van een controversiële column, waarin hij schreef: “ik word zo woedend dat ik iedere Jood die ik tegenkom een puntig mes los door de keel wil rammen.” Zijn verdediging noemde de aanklager – het Joods Informatie & Documentatiecentrum – een "gedachtenpolitie".
Spiegel van de samenleving
Vervang in bovenstaande uitspraak het woord ‘Jood’ eens door een andere groep: zwart, vrouw, blank, Aziaat. Dit maakt direct duidelijk hoe onacceptabel zulke uitlatingen zijn. Toch lijkt antisemitisme vaak nog met minder maatschappelijke verontwaardiging te worden ontvangen. Waarom eigenlijk?
Bekijk enkele citaten uit Brusselmans’ boeken:
- 1997: "Hitler loopt met zes miljoen Joden door een eng bos… ‘Schrik’, zegt Hitler, ‘ik moet straks weer helemaal alleen terug!’"
- 2011: "Die Joden, die hebben je altijd weer bij de kloten als het op geld aankomt… zonder dat volk zou WOII er heel wat saaier hebben uitgezien."
- 2012: "De Joden zijn een oorlogszuchtig volk... Zoals ze de Palestijnen behandelen, is een schande."
- 2014: "Joden zijn ongedierte en ratten die moeten uitgeroeid worden."
Had een andere groep zulke uitspraken gepikt? Natuurlijk niet. Stel je eens voor dat bijna de helft van de boeken vol stond met dergelijke uitingen tegen donkere mensen. De auteur zou gegarandeerd worden veroordeeld, en terecht.
Gelijk hebben versus gelijk krijgen
Het verschil tussen gelijk hebben en gelijk krijgen is in deze kwestie pijnlijk duidelijk. De juridische vrijspraak laat zien hoe moeilijk het kan zijn om rechtvaardigheid te vinden binnen de kaders van de wet. Daarom is het essentieel dat we naast rechtspraak ook een maatschappelijke discussie blijven voeren – een "moresprudentie" waarin we samen bepalen waar onze morele grenzen liggen.
Universeel recht en menselijkheid
Ondanks alles geloof ik dat er een groter recht bestaat: een universele rechtvaardigheid waaruit menselijkheid, respect en fatsoen voortkomen. Zonder dit principe zouden Joden wellicht al duizenden jaren niet meer bestaan. Maar we zijn er nog, ondanks eeuwen van vernedering en geweld.
Daarom vraag ik iedereen expliciet vast te houden aan deze menselijkheid, juist ook in het geval van Joden. Dit betekent niet alleen vluchtige aandacht in publieke debatten, maar concrete keuzes in je dagelijks leven: intenties, houding en gedrag. Je hoeft hiervoor geen fan te zijn van Joden of organisaties zoals het Joods Informatie & Documentatiecentrum. Je hoeft alleen fan te zijn van een vrije, veilige en rechtvaardige samenleving.
De impact van woorden
Brusselmans gaf aan dat stemmingswisselingen zijn schrijven beïnvloeden. Daarvoor kan ik empathie voelen, maar nooit sympathie voor zijn antisemitische uitingen. Zulke ideeën zijn giftig en horen geen plaats te hebben in een gezonde samenleving. Nooit.
Zeg duidelijk nee
Mijn voorstel is simpel: zeg duidelijk nee tegen antisemitisme. Niet vijfduizend jaar geleden, niet honderd jaar geleden, niet vandaag. Gewoon niet.
Kies consequent voor vitaliteit, verbinding en leven, boven destructie en strijd. Dat is uiteindelijk het enige wat ik vraag.
Dina-Perla Portnaar
